Dwunasty tom Lectio divina – jaki właśnie prezentujemy – obejmuje okres od 26. do 34. tygodnia okresu zwykłego (rok I) – dni powszednie. Lektura kolejnej części tej znamienitej serii duchowej to nie tylko krzepiące poczucie przynależności do wspólnoty naszej chrześcijańskiej historii. To również wspólnota przeżywania Chrystusowych nauk, ciągłego ich odkrywania i pogłębiania. To nasz świat, świat naszych wartości, świat naszych wewnętrznych przeżyć.
Zachęcamy do kontemplacji słowa Bożego! Trudna to nauka, lecz o wiele łatwiejsza z Lectio divina…
Wraz z wami, wiernymi współuczestnikami Apeli Jasnogórskich, jak i wszystkimi Czytelnikami tego tomiku, modle się - w duchu prośby młodego Karola Wojtyły - "Aby żadna bojaźń, ani względy ludzkie nie stłumiły w nas wdzięczności wobec Boga" za dar osoby i posługi Jana Pawła II. Abyśmy wciąż na nowo odczytywali jego ewangeliczne przesłania i zobowiązania, aby wypełnić je w naszym codziennym życiu.
Dominikanin, bł. Alan z La Roche (1428-1475) to prawdziwy apostoł Różańca. Jego istotny wkład w rozwój i odnowienie <<Psałterza Jezusa i Matki Bożej>>, jak nazwał tę modlitwę, nie podlega dyskusji. Wyróżnił w niej choćby i zalecał tematyczne wyodrębnienie tzw. płaszczyzn medytacyjnych (chrystologicznej, mariologicznej oraz naśladowczej, dotyczącej dostrzegania cnót Jezusa i Maryi oraz potrzeby wdrażania ich we własne życie). Wprowadził nadto podział na tzw. dziesiątki Pozdrowień anielskich (razem 15) oraz trzy części: radosną, bolesną i chwalebną (po 50 ,,Zdrowaś" każda), czym nawiązał do liczby Psalmów (150). Podział ten podjął św. Pius V w bulli Consueverunt (1569), określając kanon Różańca.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto