Żyć dla…
Wiara chrześcijańska jest wiarą miłości. ,, Żyć dla...". Żyć dla Boga i drugiego człowieka. Otwierać się na innych, wchodzić z nimi w autentyczne, głębokie relacje, stawać się darem, obdarowywać sobą, swymi talentami, swoją wiedzą, swym doświadczeniem. Wychodzić z siebie - ku drugiemu, by odnaleźć siebie w pełni prawdy.
Te cechy autentycznego chrześcijaństwa ale także dojrzałego człowieczeństwa starałem się przywoływać w medytacjach pasyjnych wygłoszonych w Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie - ANNO DOMINI 2018.
Jadwiga Śląska Mądrość Świętości
O Jadwidze Śląskiej wciąż wiemy zbyt mało. Przy tym nierzadko to wiedza dość powierzchowna, by nie powiedzieć zdawkowa. Tymczasem już za życia ta pochodząca z Bawarii księżna, poślubiona Henrykowi Brodatemu, budziła niekłamany podziw tłumów, choć równie mocno je onieśmielała. Mimo to jej ubodzy, jak często mawiała o swych poddanych, darzyli ją szczerą miłością. Bo też była im niczym matka pochylająca się z troską nad ich codziennymi biedami. Nie powinno przeto dziwić, że była im nadzieją na lepsze jutro. Promykiem światła, znakiem innego, szczęśliwego świata. Lecz jak w najuboższych budziła miłość, tak w ówczesnych możnych budziła respekt, czasami może nawet lęk. Pewnie dlatego, że często przewyższała ich mądrością, a na pewno już świętością, której sile nie umiano się oprzeć. Taki właśnie obraz Jadwigi z Andechs, śląskiej księżnej, matki Henryka Pobożnego, kreśli Johannes Derksen (1898–1973). Ten poczytny niemiecki pisarz, oddając barwnie średniowieczne realia, sprawił, że Jadwiga, której los złączył się z dziejami Polski i losem polskiego narodu, właśnie dziś stać się może przewodnikiem na drodze życia, życia, które każdego dnia coraz bardziej winno być święte.
