Niedziela to nie tylko dzień wolny od pracy, to przede wszystkim czas szczególnego spotkania z Panem. Kościół zachęca nieustannie, by poznawać Go poprzez Słowo Boże. Ono pomaga pogłębić i umocnić więź z Chrystusem. Kolejny tom Lectio divina – serii, która jest już dobrze znana Czytelnikom – wychodzi naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom tych, którzy niedzielny czas pragną poświecić także na lekturę i medytację Pisma Świętego.
Tom piętnasty obejmuje niedziele okresu zwykłego (rok C) oraz uroczystości: Trójcy Przenajświętszej, Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Najświętszego Serca Pana Jezusa, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny oraz Wszystkich Świętych.
Rozważając starożytne określenia Maryi, zaczerpnięte z Biblii i z liturgii, odnajdujemy w nich nasze własne powołanie do świętości. Każde z tych wezwań kończymy ufną prośbą, zwracając się do Maryi: „Módl się za nami!”. Ona jest bowiem najpewniejszą Przewodniczką na drodze do świętości i Orędowniczką u Syna. Taka sama jest rola Kościoła, jako wspólnoty zbawienia. (...)
Litania loretańska jest nie tylko szkołą pobożności maryjnej, lecz także prawdziwym traktatem o misterium Kościoła. (...) Prosząc: „Módl się za nami”, pozwalamy im - Maryi i Kościołowi - zanosić nasze modlitwy wprost do Zbawiciela. Dzięki temu pośrednictwu modlitwa warg staje się kontemplacją tajemnic zbawczych.
Dobra baśń powinna mieścić w sobie prawdę o wiele większą od wszystkiego, co w niej zmyślone. Wtedy nie mami, ale i zaciekawia, i wzrusza, i uczy. A jeśli ta prawda odbija w sobie jak lustro prawdę Bożą, to jest opowieścią o Tobie, o mnie, o nas... I te baśnie takie są. - br. Tadeusz Ruciński -
Do książki jest dołączona płyta CD z nagraniem wszystkich baśni (czyta Alina Janowska).
Dominikanin, bł. Alan z La Roche (1428-1475) to prawdziwy apostoł Różańca. Jego istotny wkład w rozwój i odnowienie <<Psałterza Jezusa i Matki Bożej>>, jak nazwał tę modlitwę, nie podlega dyskusji. Wyróżnił w niej choćby i zalecał tematyczne wyodrębnienie tzw. płaszczyzn medytacyjnych (chrystologicznej, mariologicznej oraz naśladowczej, dotyczącej dostrzegania cnót Jezusa i Maryi oraz potrzeby wdrażania ich we własne życie). Wprowadził nadto podział na tzw. dziesiątki Pozdrowień anielskich (razem 15) oraz trzy części: radosną, bolesną i chwalebną (po 50 ,,Zdrowaś" każda), czym nawiązał do liczby Psalmów (150). Podział ten podjął św. Pius V w bulli Consueverunt (1569), określając kanon Różańca.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto