Niespokojne jest serce moje. Z rękopisów Jadwigi Księżnej Śląska
Miał rację św. Augustyn, gdy na kartach swych Wyznań zanotował: „Jakże wielki jesteś, Panie. […] Stworzyłeś nas bowiem jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest serce nasze, dopóki w Tobie nie spocznie”. Tego niepokoju doświadcza każdy, zwłaszcza od chwili, gdy stanie wobec pytania o sens życia. Nie sposób przed tym pytaniem uciec, choć stawiamy je sobie chyba zbyt rzadko. (...)
Droga Krzyżowa z Jezusem ukrzyżowanym
Gdy będę wywyższony nad ziemię, przyciągnę wszystkich do siebie. Wierzę. I myślę, że widząc nasze powroty, widziałeś wszystkich, nawet tych, którzy krzyczeli, że masz ducha nieczystego, że trudno mówisz, że dużo rozdajesz, przykazań nie zachowujesz, z grzesznikami jadasz! Wszystkich wpisałeś w tę wysokość. I ja przynaglony wiem, że muszę wyruszyć w stronę tej góry.
Pius XII a Polska
Pius XII mówił o Polsce dużo, więcej niż o innych narodach. Wzgląd na dobro prześladowanych nakazywał mu jednak największą ostrożność w doborze słów. Przewidywał, że Hitler i Stalin nie będą się z nimi liczyli i nie zmienią pod ich wpływem swoich rozkazów, będą za to ważyć każde słowo Ojca Świętego, by w odwecie za nie pomnożyć liczbę ofiar.
