Wytyczne dotyczące zarządzania dobrami w instytutach życia konsekrowanego i stowarzyszeniach życia apostolskiego
7,00 zł
Kubek Anioł Stróż – Pomarańczowy (KAS5)
20,00 zł
Pani Ziemi Grójeckiej
30,00 zł
Niniejszy statut ma służyć osobom zjednoczonym we wspólnym odmawianiu różańca, by odkrywając głębię tej modlitwy i sięgając do korzeni tej właśnie formy jej praktykowania, zyskiwali, za zachętą św. Jana Pawła II, „sposobność duchową i pedagogiczną do osobistej kontemplacji, formacji Ludu Bożego i nowej ewangelizacji” (RVM 3).
Stowarzyszenie to nosi nazwę „Różańca”, gdyż jego członkowie, podzieleni na grupy po dwadzieścia osób, odmawiają go codziennie, każdy jedną dziesiątkę, a także dlatego, że każda grupa składa się z tylu osób, ile jest tajemnic w różańcu. (...)
Świat potrzebuje zmartwychwstania, świat musi się podnieść w jaśniejącym świetle nadprzyrodzoności, świat potrzebuje pełni Ducha Świętego, którego tak bardzo mu brakuje. Przyjdź, o Maryjo, otoczona chwałą w niebie w Twym nieskalanym ciele, w blasku Twego dziewictwa; przyjdź, o Królowo nieba i ziemi, i uchroń nas przed grożącym nam upadkiem. Dałaś nam swój różaniec jako ostateczny ratunek, niech więc on nas wybawi. (…)
Świadomość obdarowania w Kościele Chrystusowym łaską sakramentalnego kapłaństwa, w stopniu episkopalnym, skłania mnie do wyznania za św. Pawłem: „Za łaską Boga jestem tym, kim jestem”. Dlatego jestem zobowiązany do przypomnienia postaci Sługi Bożego Biskupa Sandomierskiego Piotra Gołębiowskiego (...). W setnym roku jego kapłaństwa (...) pragnę podziękować Bogu, że Sługa Boży Biskup Piotr udzielił mi święceń kapłańskich (...).
Rozważania różańcowe w układzie brewiarzowym, które weźmiecie do ręki, mają za zadanie uruchomić wyobraźnię i wprowadzić w kontemplację, dzięki której człowiek zanurza się w tym, co jest jej przedmiotem. Dzisiaj, kiedy widzimy u wielu ludzi ochrzczonych ubóstwo ducha, brak czasu na modlitwę, Różaniec staje się szkolą modlitwy, w której przechodzimy z Maryją przez sceny z Ewangelii, „by czytać Chrystusa, by wnikać w Jego tajemnice, by zrozumieć Jego przesianie” (RVM, 14).
7,50 zł
W lutowym „Tak Rodzinie” Temat numeru: Rodzice na studiach. Wychowanie dzieci, dom i nauka – czy da się to pogodzić? Wywiad: Dzielę się szczęściem – o rodzinie, miłości do kuchni i przygodzie z Biblią – opowiada znany kucharz Karol Okrasa. Ponadto: Świadectwa, krzyżówka z nagrodami oraz przepisy s. Faustyny.
Podobno Sokrates w noc przed egzekucją uczył się od jednego ze współwięźniów nowej pieśni. Na pytanie, po co to czyni, skoro wkrótce umrze, miał odpowiedzieć: „Obiecałem sobie, że nie zmarnuję żadnego dnia mojego życia, i codziennie nauczę się czegoś nowego”. Chętnie ogłosiłbym go patronem ludzi, dla których wiedza i doświadczenie dnia dzisiejszego to zbyt mało, by przeżyć szczęśliwie dzień jutrzejszy. Świat jest niezwykle bogaty, ludzkie życie skomplikowane i potrzebujemy nieustannego rozwoju. W ten sposób możemy lepiej rozumieć świat i lepiej mu służyć, powiększając swoje kompetencje zawodowe.
Pracuję na uczelni, gdzie obficie jest wykładana teologia. Na studiach zaocznych dużą grupę studentów stanowią osoby w wieku średnim i starsze. Zdarzają się nawet ludzie z dyplomami doktorskimi z dziedzin humanistycznych i ścisłych. Studia teologiczne nie są na ogół podejmowane dla kariery zawodowej. Wiedzie tutaj raczej ciekawość życia i filozofii, ciekawość Boga i ludzkiego serca. Te studia bywają spełnieniem wcześniejszych marzeń albo szansą na pogłębienie duchowości.
Oto dwa powody, dla których warto się rozwijać: kompetencje zawodowe lub pragnienie mądrości. Czasem można je połączyć. W aktualnym numerze miesięcznika zachęcamy Państwa do nauki w każdym wieku. Nie poddawajmy się, nie przekonujmy siebie i innych, że już wystarczy albo że jest zbyt trudno. Warto szukać… A jeśli na studia wybiera się współmałżonek? Jak zareagować? Co z dziećmi? Posłuchajmy naszych autorów.
Luty to miesiąc trwającego karnawału, ferii, zimowych wyjazdów i odpoczynku. W każdej pracy i nauce musi być chwila przerwy, radości, oddechu. Życzymy więc wielu okazji do spokojnej refleksji i odwagi w poszukiwaniu kolejnych wyzwań.
ks. Janusz Stańczuk – redaktor naczelny
Waga | 0,115 kg |
---|
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto