Każde małżeństwo to odrębna historia. Miłość zaskakuje, dojrzewa, zmienia się. Każda jest przygodą. Jest ryzykiem. Jest trudem, budowaniem, podnoszeniem się po porażkach. Ale i radością współdziałania z Bogiem w dziele stworzenia, otwarciem na życie, zachwytem pięknem drugiego człowieka, któremu z odwagą powiedzieliśmy „…że cię nie opuszczę”. Rodzina to dom, który chroni bezbronność najmłodszych i najstarszych. To dom – dar dla przyjaciół, ale też dla głodnych, bezdomnych, odrzuconych, zbyt mało kochanych. „Nauczyłem się miłować ludzką miłość” – powiedział kiedyś Jan Paweł II. On, którego dom rodzinny tak szybko opustoszał. On, który stracił matkę, gdy miał zaledwie 8 lat, brata, gdy miał 12 lat, a ojca, gdy wkraczał w dorosłość. Doceniał rodzinę. Widział w niej skarb, dzięki któremu ludzie mogą odnaleźć Boga, odnaleźć siebie. Cały pontyfikat, a właściwie całe życie Ojca Świętego Jana Pawła II zapatrzone było w rodzinę. W latach 50. był duszpasterzem akademickim w Krakowie.
Rozmowy o małżeństwie, ojcostwie, macierzyństwie, przekazywaniu życia – zaowocowały wydaniem „Miłości i odpowiedzialności”, a także dramatu „Przed sklepem jubilera” (1960). Po latach – już w Rzymie – Jan Paweł II wygłosił podczas audiencji środowych 130 katechez poświęconych teologii ciała (od 5 listopada 1979 do 28 listopada 1984), które zostały zebrane w tomie „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich”.
Jan Paweł II zainicjował Światowe Spotkania Rodzin. Ich hasła są jak drogowskazy – „Rodzina sercem cywilizacji miłości” (1994), „Rodzina: dar i zobowiązanie, nadzieja ludzkości” (1997), „Dzieci są wiosną rodziny i społeczeństwa” (2000), „Rodzina chrześcijańska dobrą nowiną dla trzeciego tysiąclecia” (2003).
„Mój miły jest mój, a ja jestem jego…” to książka o miłości. O miłości Boga do człowieka i miłości ludzkiej – kobiety i mężczyzny. To opowiedziana słowami Ojca Świętego historia Słowa, które stało się Ciałem, by zamieszkać wśród nas, w naszych domach, w naszych rodzinach. Papież mówi do wszystkich – małych i starszych, do małżonków i osób konsekrowanych, do ludzi wszystkich kultur i narodów. Pokazuje wartość każdego życia, doradza, ale i ostrzega przed tym, co może poranić. Są tu trzy listy – wzajemnie się uzupełniające – do rodzin, do dzieci i do ludzi starszych. Każdy z nich ukazuje dom jako miejsce, które wspólnie tworzą duzi i mali, mocni i słabi, zdrowi i chorzy. Encyklika „Evangelium vitæ” to wielki zachwyt nad życiem danym przez Boga, a adhortacja „Familiaris consortio” mówi o wspieraniu rodzin. Uzupełnieniem dokumentów Kościoła są fragmenty papieskich homilii o rodzinie.
Posłuchajmy głosu Świętego Papieża – z ciekawością, z uwagą, z zadumą. Pozwólmy Mu poprowadzić się ku tajemnicy, jaką jest rodzina. Nie lękajmy się żyć miłością…
Do albumu dołączona jest płyta z homiliami Jana Pawła II do rodzin i muzyką Michała Lorenca.
