Rozmowy niedokończone – w treści i formie – są niepowtarzalną inspiracją dla współczesnego człowieka do wpisania się w czasie i przestrzeni tego kosmosu w odwieczny, Boski Dia-Logos, czyli w wieczne, wzajemne obdarowywanie się Logosem Prawdy i innych ideałów Trójjedynego, a pośród nich Logosem Miłości jako kulminacji personalnego bytowania Boga.
Ostateczna doskonałość istnienia człowieka nie tyle rozstrzyga się w Szekspirowskiej myśli: „Być albo nie być?”, ile w fundamentalnym pytaniu: Jak być, aby własne życie uczynić darem tej Boskiej Miłości? Czym jest ta cudowna Miłość stwórcza i zbawcza, objawiona w Osobie wcielonego Syna Bożego, Jezusa z Nazaretu, darująca się każdemu człowiekowi „do końca” w znaku krzyża i śmierci na Golgocie? Czym w świetle i świętości Jej zmartwychwstania powinna być w myśli, słowie i czynie miłość osoby ludzkiej, pielgrzymującej ku swojej pełni w transcendentnym Niebie – Praźródle i najwyższym Celu stworzenia? A czym jest w kontekście namysłu nad Miłością jej totalna negacja: nienawiść – największy absurd, bezsens i definitywna zdrada racjonalności i wolności ducha?
Miłować czy nie miłować? Miłować, ponieważ człowiek i wszystko, co nosi znamię bytu, powołane jest z MIŁOŚCI i dla MIŁOŚCI.
Oddajemy do rąk Czytelników zapis audycji pt. Rozmowy Niedokończone w Radiu Maryja i TV TRWAM z udziałem ks. prof. Tadeusza Guza, które rozpoczęły się w 2006 r. Zapraszamy na intelektualną ucztę, podczas której wybitny filozof rozkodowuje ideologiczne enigmy i dopomaga pokonać ignorancję w kluczu zasad myślenia katolickiego. Niezwykła kultura słowa ks. prof. Tadeusza Guza, chirurgiczna precyzja w nazywaniu spraw, odwaga we wskazywaniu prawdy i jej zagrożeń, stanowią wzór postawy prawdziwego mędrca, człowieka Bożego, który poważnie traktuje podjęty temat i rozmówcę. Zresztą Czytelnik sam się przekona, że cykl Rozmów Niedokończonych z ks. prof. Tadeuszem Guzem to przedsmak nieba, w którym mamy nadzieję spotkać jego intelektualnych mistrzów – Sokratesa, Arystotelesa, św. Augustyna, św. Tomasza z Akwinu, św. Tomasza Morusa, św. Maksymiliana Kolbego – tych, którzy żyjąc prawdą, głosili ją w miłości.
ks. prof. dr hab. Tadeusz Guz – kapłan; filozof; pracownik naukowo-dydaktyczny na Wydziale Nauk Inżynieryjno-Technicznych KUL w Stalowej Woli; przez 3 kadencje -dziekanem: na KULm (2) i w Gustav–Siewerth-Akademie (RFN) (1); 2-krotnie prodziekanem; od 2017 r. profesor tytularny; 570 publikacji naukowych i popularnonaukowych w trzech językach: angielskim, niemieckim i polskim oraz tysiące wystąpień konferencyjnych, seminariów, dyskusji w kraju i poza Polską na różnych kontynentach na tematy aktualne w nauce światowej; zainspirowanie pierwszej całościowej syntezy prawa polskiego w języku angielskim i polskim; rozprawy nad metafizyką grecką, scholastyką i filozofią realistyczną, niemieckim idealizmem, marksizmem-leninizmem, nazizmem niemieckim (pierwsza w Polsce monografia na temat systemu prawa w III Rzeszy Niemieckiej nagrodzona przez Lubelskie Towarzystwo Naukowe jako „Nagroda roku”: Premium Scientiarum Lublinense – im. Profesora Edmunda Prosta, tzw. „Lubelski Nobel”), neomarksizmem i postmodernizmem; aktywna działalność prasowo-radiowo-telewizyjna w Polsce i poza jej granicami, jak też i homiletyczno-rekolekcyjna w życiu Kościoła w Polsce i na świecie – nagrodzona „Medalem 100-lecia Odzyskania Niepodległości” oraz innymi odznaczeniami kościelnymi, naukowymi, państwowymi i społecznymi.
