Wielkie Szczęście Życie Mnichów Opowieść
Benedyktyński klasztor w Fontgombault. Zobacz, jaki jest na co dzień – zdaje się mówić Nicolas Diat. „Och, nie wydarzy się nic spektakularnego – pisze. – Ale rozgorzeją nasze serca. Odczujemy delikatny powiew tajemniczej łaski. Popatrzymy na światło przenikające kościół opactwa, drzewa w sadach tańczące na wietrze, mnichów idących w oddali, ku wzgórzom. Gregoriańskie nuty wzbiją się na mistyczne wyżyny. (...)
Pan mój i Bóg mój
Książka, którą przedkładam łaskawym Czytelnikom, zrodziła się z osobistej potrzeby uważnego przyjrzenia się Jezusowi. Tak wiele niekiedy sprzecznych rzeczy mówi się o Nim dzisiaj. Często są to stwierdzenia niedorzeczne, propagandowe, wzajemnie się wykluczające. Chciałem zatem skonfrontować te najbardziej popularne, potoczne lub najgłośniejsze opinie z Ewangelią o Jezusie – dokumentem, w którym możemy odnaleźć Jego prawdziwe oblicze.
Podarował Mi Ktoś Okulary
Czuję te wiersze przez skórę, pulsują w mojej krwi, mam nieodparte wrażenie, że zaglądam do własnych notatek. Z wielu powodów. Wspólnota pokoleniowa. Polszczyzna cyzelowana w tych samych laboratoriach: ambona i konfesjonał, sala wykładowa i punktowane artykuły. Warszawa i Śląsk nie tak odległe, wbrew pozorom. Ale nade wszystko: wspólnota losu, wspólnota fundującego naszą tożsamość sakramentu, ten sam ruch w nas, pod dnem wszystkich doświadczeń i rzeczy, w samych trzewiach naszego życia, gest z którego wszystko: nasze „tak” powiedziane Temu, który rzekł do nas: „ty pójdź za Mną”. Jesteśmy obaj księżmi rzymskokatolickimi, gdzieś miedzy 60 a 70 rokiem życia.