O różańcu Maryi Od Sykstusa IV do Piusa V
O początkach i rozwoju niektórych nabożeństw warto niekiedy pisać – po to, by w końcu zebrać nagromadzone o nich wiadomości i poszczyć o nowe, w międzyczasie odkryte, źródła, tak żeby dotyczący ich materiał ukazać w nowym świetle. Taki właśnie cel przyświeca niniejszemu przedstawieniu pewnego etapu historii modlitwy różańcowej. Składające się na to opracowanie różne studia nad nabożeństwem różańcowym – obejmujące okres od roku 1475 do roku 1572 – stanowią, każde na swój sposób, przyczynki do lepszego poznania owego nabożeństwa, chociaż – co jest oczywiste – nie zamierzają ani nie mogą dać pełnej o nim wiedzy, a przy tym nie wyczerpują też tego tematu.
Droga Krzyżowa z Jezusem ukrzyżowanym
Gdy będę wywyższony nad ziemię, przyciągnę wszystkich do siebie. Wierzę. I myślę, że widząc nasze powroty, widziałeś wszystkich, nawet tych, którzy krzyczeli, że masz ducha nieczystego, że trudno mówisz, że dużo rozdajesz, przykazań nie zachowujesz, z grzesznikami jadasz! Wszystkich wpisałeś w tę wysokość. I ja przynaglony wiem, że muszę wyruszyć w stronę tej góry.
Każdego dnia
Dziś człowiek ucieka z własnego wnętrza, Jezus zaś woła nas z powrotem. W jaki sposób osiągnąć radosną zażyłość z Bogiem? – Przez codzienne rozmyślanie. Autor tego swoistego przewodnika duchowego zwraca się do ludzi młodych: „Podaj rękę i chodź!” – bo „lepszy świat może się narodzić tylko z lepszych ludzi”.
