Legendy z duszą
Do tych legend oprócz wspaniałych świętych trafili też ludzie zwyczajni, słabi, zbłąkani - podobni do nas - zbójnicy, karczmarze i kuglarze, uczeni i żacy, bogacze i biedacy, włóczędzy i żebracy, starcy i dzieci. Nikogo i niczego w legendach nie brakowało, ale Pan Bóg tam był obecny jak słońce i powietrze, jak początek i koniec, jak prawda i sens. Bez Niego te legendy byłyby tylko nudnym bajaniem, a ich bohaterowie byliby papierowi i nijacy. Szkoda, że takich legend teraz się nie opowiada, niewiele się pisze i czyta albo opowiada się je, tak, by nie było tam świętych, cudów ani Pana Boga.
Każdego dnia
Dziś człowiek ucieka z własnego wnętrza, Jezus zaś woła nas z powrotem. W jaki sposób osiągnąć radosną zażyłość z Bogiem? – Przez codzienne rozmyślanie. Autor tego swoistego przewodnika duchowego zwraca się do ludzi młodych: „Podaj rękę i chodź!” – bo „lepszy świat może się narodzić tylko z lepszych ludzi”.
