W tej książce nie waham się używać mocnego języka. Z pomocą pisarza i eseisty Nicolasa Diata, bez którego mało co byłoby możliwe i który od czasu powstania książki Bóg albo nic okazał się niezawodny, chcę czerpać natchnienie ze słowa Bożego, które jest jak miecz obosieczny. Nie bójmy się mówić, że Kościół potrzebuje dogłębnej reformy i że ta reforma dokonuje się przez nasze nawrócenie. [...]
Drodzy Bracia i Siostry bez wewnętrznej odnowy i bez pokonania zła i grzechu w sercu, a zwłaszcza bez miłości człowiek nie zdobędzie wewnętrznego pokoju. Pokój może przetrwać tylko wówczas gdy jest zakorzeniony w wyższych wartościach, oparty na normach moralnych i otwarty na Boga. Nie może się natomiast ostać, jeśli został wzniesiony na grząskim gruncie religijnej obojętności i płytkiego pragmatyzmu. Rodzi się on w sercu ludzkim i w życiu społeczeństwa z ładu moralnego, porządku etycznego, zachowania Bożych przykazań. - Toruń, 7 czerwca 1999 r. -
Konstytucja o Liturgii Soboru Watykańskiego II uczy, że „Kościół rozmieścił także w ciągu roku wspomnienia męczenników oraz innych świętych, którzy dzięki wielorakiej łasce Bożej doszli do doskonałości, a osiągnąwszy już wieczne zbawienie wyśpiewują Bogu w niebie doskonałą chwalę i wstawiają się za nami. W dniu ich narodzin dla nieba Kościół głosi misterium paschalne w świętych, którzy z Chrystusem wspólcierpieli i zostali z Nim wspóluwielbieni, przedstawia ich wiernym jako przykład, pociągający wszystkich przez Chrystusa do Ojca, a przez ich zasługi wyjednywa Boże dobrodziejstwa” (KL 104).
Okres Wielkiego Postu, podobnie jak czas Adwentu, nadając tym kilku tygodniom specyficzny charakter pokuty i nawrócenia, wyraża i pomaga przeżyć prawdę ważną dla nas w każdym dniu roku. W okresie czterdziestodniowego przygotowania do Świąt Paschalnych poznajemy głębiej naturę grzechu, potrzebę przemiany własnego życia i konieczność zadośćuczynienia za popełnione zło. Wchodzimy odważniej i bardziej radykalnie na drogę nawrócenia. Duch Święty przygotowuje nasze serca do udziału w paschalnej tajemnicy Chrystusa. On, Duch Prawdy, ukazuje nam w krzyżu Chrystusa zło grzechu, a przez zmartwychwstanie Zbawiciela daje nam udział w zwycięstwie nad grzechem. Umieranie dla grzechu, aby żyć w zjednoczeniu z Chrystusem - to paschalne zadanie dla każdego chrześcijanina. To również podstawowa prawda o całym życiu uczniów Chrystusa.
Ojciec Stanisław Przepierski (1959–2020), dominikanin, gorliwy czciciel Maryi i apostoł różańca, trzy lata przed śmiercią wygłosił w Gietrzwałdzie rekolekcje dla moderatorów kół różańcowych. Głosił z pasją i charakterystyczną żarliwością. Ukazywał różaniec jako drogę poznania Serca Jezusa, jako szkołę kontemplacji. Dzielił się doświadczeniem głębi tej modlitwy, zarówno w konferencjach czy warsztatach, podczas których uczył różnych metod odmawiania różańca, jak i w rozważaniach poszczególnych tajemnic. (...)
Pierwotna cena wynosiła: 7,00 zł.3,00 złAktualna cena wynosi: 3,00 zł.
Tajemnice różańcowe to cały wachlarz uczuć, które towarzyszyły Maryi i Jezusowi w drodze zbawienia. Pamiętaj, ze wiara nie jest jak wakacyjna miłość, która szybko się zaczyna i jeszcze szybciej kończy. Wiara, choć pełna uczuć, jest uznaniem przez serce i rozum tego, co Bóg mówi do nas, i pójściem za Jego głosem bez względu na radości i trudności, jakie będziemy przezywać.
Kiedy numer styczniowy był już prawie gotowy, z wielkim smutkiem rozstaliśmy się z różańcowymi Apostołami, jakimi byli ks. bp Józef Zawitkowski i o. Stanisław Przepierski OP – nasi wieloletni autorzy, których będzie nam brakowało. Z wdzięcznością wobec Boga wspominamy tych mocarzy ducha, którzy ukazywali nam, jak z Maryją iść za Jezusem. Teraz prosimy, aby orędowali za nami i wspierali to wielkie dzieło różańcowe w Polsce.
Na stanie
Jestem bardzo ciekawy, jakie uczucia towarzyszyły Wam, Kochani Czytelnicy, kiedy wzięliście do ręki styczniowy numer „Różańca” w odmienionej szacie graficznej. Długo przygotowywaliśmy się do tej zmiany, bo zależało nam na tym, aby „Różaniec”, nasz srebrny jubilat, nie tylko przyciągał wzrok, ale przede wszystkim formował nasze serca rozkochane w modlitwie różańcowej.
A skoro mowa o uczuciach, to przecież nasza wiara jest ich pełna. Od radości i pokoju serca na modlitwie do rozpaczy, a nawet buntu przeciw Bogu, kiedy przyjdzie choroba czy śmierć tych, których kochamy. I co wtedy? Obrazić się na Boga? Ale czy to wypada? Kłócić się z Nim, ze nie rozumiem, o co Mu chodzi? Te wszystkie stany emocjonalne towarzyszące naszej wierze pokazują nam ważną prawdę, że Bóg jest OSOBA. Mogę nawiązać z Nim osobista relacje. I właśnie w tej relacji jest miejsce na radość i smutek, na gniew i uwielbienie, na pytania i bunt. Nieraz zachęcam ludzi, aby nie bali się Bogu o tym wszystkim powiedzieć, szczerze i bez ogródek. Bóg nie obrazi się na ciebie, jeśli po śmierci dziecka wykrzyczysz w bólu: „Dlaczego mi je zabrałeś?! Dlaczego?!”. Jeśli Mu oddasz swój ból, On go ukoi swoja łaska. Nie wstydźmy się też okazywać na zewnątrz radości, która rozpiera serce. Krzycz, uwielbiaj Go, dziękuj. Niech twoja radość z doświadczenia bliskości Boga – Przyjaciela udziela się tym, którzy jeszcze tak blisko Niego nie byli.
Tajemnice różańcowe to cały wachlarz uczuć, które towarzyszyły Maryi i Jezusowi w drodze zbawienia. Pamiętaj, ze wiara nie jest jak wakacyjna miłość, która szybko się zaczyna i jeszcze szybciej kończy. Wiara, choć pełna uczuć, jest uznaniem przez serce i rozum tego, co Bóg mówi do nas, i pójściem za Jego głosem bez względu na radości i trudności, jakie będziemy przezywać.
Kiedy numer styczniowy był już prawie gotowy, z wielkim smutkiem rozstaliśmy się z różańcowymi Apostołami, jakimi byli ks. bp Józef Zawitkowski i o. Stanisław Przepierski OP – nasi wieloletni autorzy, których będzie nam brakowało. Z wdzięcznością wobec Boga wspominamy tych mocarzy ducha, którzy ukazywali nam, jak z Maryją iść za Jezusem. Teraz prosimy, aby orędowali za nami i wspierali to wielkie dzieło różańcowe w Polsce.
Ks. Szymon Mucha – redaktor naczelny „Różańca”
| Waga | 0,115 kg |
|---|
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto
