Różaniec 6/2025 (876) (PDF)

Choć w ciągu 36 lat mojego kapłańskiego życia tylko dwie osoby przyszły do mnie, żeby dokonać aktu apostazji, to spotkania z nimi przeżyłem bardzo boleśnie i na długo pozostaną one w mojej pamięci.

Podczas rozmowy padały argumenty, które często słyszymy w mediach wrogo nastawionych do Kościoła katolickiego i wiary. Jednak kiedy zapytałem jedną z tych osób wprost: „Jaką krzywdę tobie osobiście wyrządził Kościół, w którym przyjąłeś chrzest, a który cały czas nazywasz zbrodniczą organizacją?”, ten młody człowiek nie potrafił dać żadnej odpowiedzi. Przy następnym spotkaniu, kiedy wręczałem mu odpis metryki chrztu z wpisaną adnotacją o dokonaniu apostazji, ze łzami w oczach powiedziałem: „Pamiętaj, że ty dzisiaj nie tylko wypisałeś się z Kościoła, lecz także wyparłeś się Boga. Wiedz jednak, że Bóg ciebie nigdy się nie wyprze, bo zostałeś ochrzczony. Jesteś więc nadal Jego ukochanym dzieckiem, na którego powrót On będzie czekał z utęsknieniem”.

Kiedy patrzymy na statystyki, to uczciwie trzeba powiedzieć, że ponad 90% Polaków to ludzie, którzy przyjęli chrzest albo jako katolicy, albo jako chrześcijanie innego wyznania. Jednak naprawdę wierzących Polaków jest dużo mniej.

Chrzest według Katechizmu Kościoła katolickiego wyciska w duszy niezatarte duchowe znamię. „Znamienia tego nie wymazuje żaden grzech, chociaż z powodu grzechu chrzest może nie przynosić owoców zbawienia” (KKK 1272). Dlatego w numerze czerwcowym pragniemy głębiej spojrzeć na to, czym jest ten pierwszy sakrament, który otwiera nam bramy wiary i czyni nas dziećmi Bożymi. Bo przecież to znamię nosimy w sercu przez całe życie, a kolejne sakramenty przyjęte przez nas są doświadczeniem obecności Boga w rozwoju duchowym i umacnianiem prawdziwej relacji dziecka z Ojcem.

Papież Franciszek często pytał zgromadzonych wiernych: „Czy wiecie, w którym dniu zostaliście ochrzczeni?” „Zapomnienie o nim [o swoim chrzcie] oznacza narażenie się na ryzyko utraty pamięci o tym, co Pan dla nas uczynił. (…) Krótko mówiąc, bardziej niż etapem, który socjologicznie wyznacza nasz wpis w metryce parafialnej, dzień ten jest angażującym dowodem osobistym człowieka wierzącego”.

Drodzy Czytelnicy „Różańca”! Temat chrztu to początek drogi głębszego poznania kolejnych sakramentów, do których będziemy wracali w kolejnych numerach naszego miesięcznika.

ks. Szymon Mucha – redaktor naczelny „Różańca”