Zasmakowawszy systematycznej lektury, rozglądasz się za kolejnymi tomami, jakbyś bez nich już nie mógł żyć, jakbyś bez nich był bardziej bezradny i słabszy duchowo. Następuje duchowe uzależnienie od codziennego pokarmu, potrzebujesz go jak chleba powszedniego. Czy jest to kolejna lektura dobrej książki w twoim życiu? Nie, czuję niedosyt tego określenia. A może jest to lektura ewoluująca ku medytacji, modlitwie, ku cichemu osobistemu dialogowi z Panem, ku budowaniu solidnego fundamentu pod codzienne decyzje, podejmowane mądrze, pod natchnieniem Ducha Świętego, w świetle Bożego Słowa. Wszystko to prawda. Jednak ciągle nie mam satysfakcji, powyższe słowa nie dookreślają tego wszystkiego, co dzieje się pomiędzy tobą a owymi kolorowymi jak barwy okresów liturgicznych tomami kolekcji.
Lektura „Lectio divina” jest ułożona według klucza czytań Lekcjonarza mszalnego – codziennych czytań z liturgii Mszy świętej. Buduje wiarę, w której dokonuje się spotkanie sakramentalne z Jezusem – Eucharystią. W sercach tych, którzy karmią się codziennie Słowem, rodzi się potrzeba uczestnictwa we Mszy świętej i karmienia się Ciałem Chrystusa. Księgi, które odczytuję, wyprowadzają na pustynię, pozwalają „usłyszeć” ciszę. Ciszę, która nie dopada mnie jak wróg stawiający niewygodne pytania, ciszę, przed którą nie uciekam i której się nie obawiam. W takiej ciszy słyszę „szmer łagodnego powiewu” (1 Krl 19, 12), rozpoznaję objawiającego się w moim życiu Boga. Dostajemy do rąk broń, dzięki której nasza walka o Boga toczy się zwycięsko. Nie pozwolimy sobie wydrzeć wiary żywej, nie damy sobie zepchnąć wiary na boczny tor życia, gdzieś na pięć minut przed zaśnięciem.
Tradycyjnie znajdziemy w ósmym tomie kolekcji „Lectio divina” także zakładkę – ściągawkę przebiegu lektury duchowej. Zawiera ona wyjaśnienie – w sposób obrazowy – metody modlitwy słowem Bożym: 1. Lectio – czytanie – wolno i uważnie czytać tekst Pisma Świętego. 2. Meditatio – medytacja – zastanawiać się nad treścią każdego zdania i porównywać ze sobą podobne teksty. 3. Oratio – modlitwa – modlić się przeczytanym tekstem lub odpowiednim psalmem. 4. Contemplatio – kontemplacja – rozkoszować się Bogiem i dostrzegać Jego obecność w historii. 5. Actio – działanie – dokonywać wyborów zgodnie ze wskazaniami słowa Bożego. W tym celu na każdy dzień zaproponowane jest jedno zdanie z rozważanego Słowa jako akt strzelisty, np. „Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, i naucz mnie Twoich ścieżek” (Ps 25, 4). Warto go powtarzać w ciągu dnia i mozolnie uczyć się rozpoznawać dynamikę życia ukrytą w słowie Bożym. Po otrzymaniu tej publikacji nie możesz skarżyć się, że brak ci nauczyciela, przewodnika modlitwy.
Weź „Lectio divina”, czytaj i ucz się modlitwy opartej na słowie Bożym, wzmacniaj się duchowo. Zobaczysz, jak zaczniesz się zmieniać, stale, ruchem jednostajnie przyspieszonym w górę, ku niebu!
Seria jest przeznaczona nie tylko dla początkujących. Powinni po nią sięgnąć wszyscy, którzy pielęgnują systematyczne życie duchowe. Ono może trwać w pokorze, prostocie, czystości i otwarciu serca na prowadzenie przez Ducha Świętego, przez mistrzów życia duchowego, którzy przed nami wielokrotnie przebyli tę drogę.
ks. Rajmund Ponczek
