Życie Maryjne
Maryja - pisał św. Augustyn - zanim poczęła Chrystusa w łonie w sposób cielesny, najpierw poczęła Go sercem i umysłem na drodze wiary. Stając się uczennicą Chrystusa, „bardziej strzegła prawdy w sercu niż ciała w łonie. Być w sercu - dodawał ten wielki święty - znaczy więcej niż być w łonie.” Znów Izaak ze Stella pisał: „W tabernakulum łona Maryi Chrystus przebywał dziewięć miesięcy, w tabernakulum wiary Kościoła - aż do końca świata, w wiedzy i miłości wiernej duszy - przez wieczność”. Ojciec Gabriel Jacquier ukazuje mistyczną rolę „Serca Maryi” jako „łona wiary”, w którym dojrzewamy do pełni Chrystusa. Autor opisuje drogę stawania się dzieckiem Maryi, by żyć w komunii z Głową Kościoła, „który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami” (Ef 1, 23)
Księga Żywego Różańca
Księga Żywego Różańca jest przeznaczona dla księży proboszczów i opiekunów wspólnot Żywego Różańca. Pozwala prowadzić uporządkowaną dokumentację, dającą rzetelny obraz Żywego Różańca działającego na terenie parafii. Jest w niej miejsce na wpisanie aż 50 parafialnych kół różańcowych z podaniem informacji według wzoru: nazwa róży (patron), miejscowość, data powstania, nazwa parafii, ksiądz opiekun, zelator, dane osobowe i kontaktowe członków, z wyszczególnieniem członków nowych, zmiany osób odpowiedzialnych, informacje dodatkowe. Księga została wzbogacona o Statut Stowarzyszenia „Żywy Różaniec” i obietnice związane z odmawianiem różańca, które otrzymał od Matki Bożej bł. Alan de Rupe (celem rozpowszechnienia ich wśród wszystkich wierzących).
Jak coraz lepiej się spowiadać?
Nawrócenie, pokuta, przebaczenie, pojednanie - to określenia sakramentu spowiedzi, które wśród młodych nie wywołują zbyt wielkiego entuzjazmu. Ufamy jednak, że ta mała książeczka pomoże odkryć młodemu człowiekowi to, co w tym sakramencie jest najcenniejsze i ważne. Sakrament pokuty i pojednania to nie tylko wyznanie grzechów. Na drodze nawrócenia nie można pominąć rachunku sumienia, szczerego żalu za grzechy, postanowienia poprawy i zadośćuczynienia, ale w tym wszystkim ważne jest, by w konfesjonale otworzyć się na łaskę miłosiernego Ojca, który udziela przebaczenia i pokoju, wychowuje, daje siłę i pomoc na dalszą drogę do świętości.