Księga Zmarłych
160,00 zł
Kubek Anioł Stróż – Pomarańczowy (KAS5)
20,00 zł
Praktyczna i poręczna torba bawełniana z nadrukiem. Solidne wykonanie z materiałów wysokiej jakości gwarantuje długie użytkowanie. Wymiary: szerokość: 38 cm; wysokość: 36 cm; dno 8 cm, uchwyt: 30 cm, gramatura: 280 g/m2. Uwaga: Kolor materiału, z jakiego została uszyta torba, może delikatnie odbiegać od tego, który został przedstawiony na zajęciu produktu. Torba bawełniana z dnem.
Bezpośrednią inspiracją do pochylenia się nad osobą Maryi były dla mnie rekolekcje prowadzone przez Jose Prado Floresa, założyciela Szkoły Ewangelizacji Świętego Andrzeja (SESA). Zachęciły mnie one do odnalezienia prawdziwej ikony Maryi. Sięgnąłem wówczas po adhortacje apostolską Pawła VI Marialis cultus, w której znalazłem pomoce do renowacji ikony Maryi w moim życiu.
Jako podstawowe narzędzie obrałem klucz biblijny, czyli wskazanie jak Słowo Boże maluje Maryję. Paweł VI przypomniał o zasadzie chrystologicznej i eklezjologicznej, które pozwalają odkryć prawdziwą wartość Maryi w historii zbawienia, bez zagrożenia popełnienia błędu przewartościowania albo niedowartościowania Matki Bożej. Zrozumiałem wówczas, że ktoś, kto nie docenia Maryi, ponosi wielką stratę, ten zaś, kto przewartościowuje Jej rolę, zasłania prawdziwe piękno Matki Zbawiciela.
Maryja - pisał św. Augustyn - zanim poczęła Chrystusa w łonie w sposób cielesny, najpierw poczęła Go sercem i umysłem na drodze wiary. Stając się uczennicą Chrystusa, „bardziej strzegła prawdy w sercu niż ciała w łonie. Być w sercu - dodawał ten wielki święty - znaczy więcej niż być w łonie.” Znów Izaak ze Stella pisał: „W tabernakulum łona Maryi Chrystus przebywał dziewięć miesięcy, w tabernakulum wiary Kościoła - aż do końca świata, w wiedzy i miłości wiernej duszy - przez wieczność”. Ojciec Gabriel Jacquier ukazuje mistyczną rolę „Serca Maryi” jako „łona wiary”, w którym dojrzewamy do pełni Chrystusa. Autor opisuje drogę stawania się dzieckiem Maryi, by żyć w komunii z Głową Kościoła, „który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami” (Ef 1, 23)
5,00 zł
Kocha, lubi, szanuje – Przez długi czas byłem przekonany, że ostatni wyraz tej popularnej wyliczanki (a jednocześnie swoistej wróżby dla zakochanych) został tam umieszczony przez nieznanego autora wyłącznie w celu zachowania rymu i rytmu. Ta prosta zabawa, do której używa się kwiatów stokrotek, astrów lub liści akacji, jest znana w wielu krajach świata. Trafiła nawet na płótna mistrzów malarstwa i ekrany kin. Ale czy ten ostatni wyraz jest rzeczywiście tylko rytmicznym dodatkiem? Otóż nie! Każde małżeństwo przekonuje się wcześniej czy później, że wzajemny szacunek jest – oprócz miłości i przyjaźni – jednym ze skrzydeł podtrzymujących szczęśliwy lot przez wspólne życie.
Dostęp do zakupionego czasopisma “e-Tak Rodzinie 2/2021 (163)” jest możliwy jedynie online za pomocą aplikacji obsługującej sprzedaż na stronie maximilianum.com
Kocha, lubi, szanuje – Przez długi czas byłem przekonany, że ostatni wyraz tej popularnej wyliczanki (a jednocześnie swoistej wróżby dla zakochanych) został tam umieszczony przez nieznanego autora wyłącznie w celu zachowania rymu i rytmu. Ta prosta zabawa, do której używa się kwiatów stokrotek, astrów lub liści akacji, jest znana w wielu krajach świata. Trafiła nawet na płótna mistrzów malarstwa i ekrany kin. Ale czy ten ostatni wyraz jest rzeczywiście tylko rytmicznym dodatkiem? Otóż nie! Każde małżeństwo przekonuje się wcześniej czy później, że wzajemny szacunek jest – oprócz miłości i przyjaźni – jednym ze skrzydeł podtrzymujących szczęśliwy lot przez wspólne życie.
Szacunek należy okazywać wszystkim ludziom, choć każdemu nieco inaczej, w zależności od rodzaju relacji. Szacunek jest owocem naszych wewnętrznych refleksji, światopoglądu, religijności, ale także procesu naszego wychowania, życiowych doświadczeń i wolitywnej pracy nad własną postawą. Przydaje się jako koło ratunkowe w trudnych chwilach małżeństwa. Nie można nikogo zmusić, by kochał ani by lubił, ale zawsze i wszędzie można wymagać szacunku. A co najważniejsze – szanując innych, nauczymy się szanować także siebie samych, co jest radosnym dodatkiem do satysfakcji z życia. Zapraszamy, by w obecnym numerze śledzić myśli naszych Autorów na temat wzajemnego małżeńskiego szacunku.
Luty przynosi nam walentynki. I chociaż to święto zostało skutecznie skomercjalizowane przez ogólnoświatowy handel, to w swej istocie jest kolejnym przypomnieniem o naszej tęsknocie za miłością. Życzymy wszystkim małżeństwom, by miłość nigdy nie wygasła – nawet gdy mocniejsze podmuchy zimnego wiatru wydają się przygaszać płomienie naszych uczuć.
ks. Janusz Stańczuk – redaktor naczelny
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto