Książka „Dziennik pisany nadzieją” jest owocem codziennego słuchania, uważnego patrzenia i szukania w wielkopostnej codzienności tego, co ważne. Podobnie jak Dziennik pisany czekaniem jest rezultatem wewnętrznego postanowienia, by systematyczność uczynić cnotą i znaleźć w niej klucz do wielu mniejszych i większych zwycięstw.
ks. Łukasz Bugała CRL (Kanonik Regularny Laterański), ur. 9 maja 1982 r. w Drezdenku, woj. lubuskie. Do zakonu wstąpił w 2001 r., studia ukończył w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. Święcenia przyjął w 2008 r. Duszpasterz, katecheta, rekolekcjonista. Posługiwał w parafiach w Krakowie, Ełku, Mstowie k. Częstochowy i Drezdenku. Obecnie proboszcz w parafii św. Jana Kantego w Niegosławiu.
Poprzez poezję ukazuję, jakie miejsce zajmuje w moim życiu Bóg. Uczucia religijne towarzyszą modlitwie osobistej, która często wypływa podczas adoracji z głębin mojej duszy i pokoju serca, kiedy przebywam sam na sam ze Stwórcą.
Pragnę okazać Bogu moją miłość, wdzięczność, ufność, przywiązanie i nadzieję. Żyjąc na tej ziemi, często spoglądam w niebo i pamiętam mądre słowa – „czas szybko ucieka – w i e c z n o ś ć czeka”. A będzie ona taka, na jaką sobie zapracujemy.
Prawie w każdej parafii w Polsce istnieje wspólnota Żywego Różańca. Członkowie róż różańcowych, pokażcie się! Plakat Żywego Różańca, zawieszony w gablocie w kościele lub na tablicy ogłoszeń, przypomni Wam datę comiesięcznej zmiany tajemnic różańcowych, ale może też zachęcić innych do włączenia się w modlitwę za cały świat.
Plakat Żywego Różańca z datą zmiany tajemnic różańcowych, wymiary 297 × 420 mm
Daj się zobaczyć innym!
Książka ks. Mateusza Godka zawiera odpowiedzi na pytania związane z Maryją, które na różnych etapach życia mogliśmy sobie stawiać. Na niektóre możemy już znać odpowiedź, a na inne dopiero poszukiwać. Zachęcam zatem do lektury niniejszej publikacji, wierząc, że pomoże ona Państwu poszerzyć wiedzę mariologiczną. Każdy z rozdziałów jest odpowiedzią na jedno pytanie dotyczące Matki Najświętszej. Jednakże autor nie ogranicza się wyłącznie do udzielenia odpowiedzi na postawioną kwestię, ale ukazuje również, w jaki sposób znajomość odpowiedzi na konkretne pytanie można zastosować w codziennym życiu chrześcijańskim.
Rozważając starożytne określenia Maryi, zaczerpnięte z Biblii i z liturgii, odnajdujemy w nich nasze własne powołanie do świętości. Każde z tych wezwań kończymy ufną prośbą, zwracając się do Maryi: „Módl się za nami!”. Ona jest bowiem najpewniejszą Przewodniczką na drodze do świętości i Orędowniczką u Syna. Taka sama jest rola Kościoła, jako wspólnoty zbawienia. (...)
Litania loretańska jest nie tylko szkołą pobożności maryjnej, lecz także prawdziwym traktatem o misterium Kościoła. (...) Prosząc: „Módl się za nami”, pozwalamy im - Maryi i Kościołowi - zanosić nasze modlitwy wprost do Zbawiciela. Dzięki temu pośrednictwu modlitwa warg staje się kontemplacją tajemnic zbawczych.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto