Dlaczego?

Nie jestem autorką dziesięciu bestsellerów ani doświadczoną pisarką. Jestem osiemnastoletnią dziewczyną, która spotkała Chrystusa. To On jest źródłem wszelkiego dobra i piękna. Obserwuję świat i widzę ludzi smutnych, zmartwionych, przytłoczonych problemami… I zawsze chcę wykrzyczeć: „Bóg was wszystkich tak bardzo kocha!”. Napisałam książkę. Chcę, żeby stała się źródłem pociechy dla wielu zmartwionych. Może dla kogoś będzie iskierką nadziei wzniecającą płomień przemiany. To utwór o cierpieniu, któremu towarzyszy ogromna miłość, o łzach, które mają katartyczny charakter, o grzechu, z niewoli którego wyzwala tylko przebaczenie. Jeśli tylko zechcecie ją przeczytać, będę zachwycona.