Książka „Dziennik pisany nadzieją” jest owocem codziennego słuchania, uważnego patrzenia i szukania w wielkopostnej codzienności tego, co ważne. Podobnie jak Dziennik pisany czekaniem jest rezultatem wewnętrznego postanowienia, by systematyczność uczynić cnotą i znaleźć w niej klucz do wielu mniejszych i większych zwycięstw.
ks. Łukasz Bugała CRL (Kanonik Regularny Laterański), ur. 9 maja 1982 r. w Drezdenku, woj. lubuskie. Do zakonu wstąpił w 2001 r., studia ukończył w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. Święcenia przyjął w 2008 r. Duszpasterz, katecheta, rekolekcjonista. Posługiwał w parafiach w Krakowie, Ełku, Mstowie k. Częstochowy i Drezdenku. Obecnie proboszcz w parafii św. Jana Kantego w Niegosławiu.
W tej książce nie waham się używać mocnego języka. Z pomocą pisarza i eseisty Nicolasa Diata, bez którego mało co byłoby możliwe i który od czasu powstania książki Bóg albo nic okazał się niezawodny, chcę czerpać natchnienie ze słowa Bożego, które jest jak miecz obosieczny. Nie bójmy się mówić, że Kościół potrzebuje dogłębnej reformy i że ta reforma dokonuje się przez nasze nawrócenie. [...]
Jest to pierwszy tom kolekcji Lectio divina na każdy dzień roku, która będzie liczyła 17 tomów. Niniejszy tom to niezawodna pomoc wprowadzająca w tajniki modlitwy Słowem Bożym na każdy dzień Adwentu. Oparty jest na Słowie Bożym, zaczerpniętym z Lekcjonarza Mszalnego, które czyni z niego prawdziwą księgę wychowania w wierze i codziennej modlitwy.
Lectio divina („czytanie pism Bożych”), zarezerwowane dla każdego chrześcijanina i całego Kościoła, „polega na czytaniu fragmentu biblijnego, w świetle Ducha Świętego, w taki sposób, że przeczytane, poddane medytacji i przyjęte do realizacji Słowo Boże, staje się prawdziwą modlitwą i przemienia nasze życie”. Znajdziemy w nim praktyczne wskazówki, jak czytać Słowo Boże, rozmyślać nad nim, modlić się nim i kontemplować, aby wreszcie przejść do działania i zachowywania go w życiu. Ponadto jako lekturę duchową na każdy dzień książka proponuje bogate w treści rozważania m.in. Ojców Kościoła, Henri Nouwena, sługi Bożego Jana Pawła II, Benedykta XVI.
Bóg poszukuje człowieka. Niezależnie od tego, jak daleko człowiek odszedł, a nawet wtedy, gdy świadomie nie szuka on Boga. Często pomaga w tym Maryja – matczyną miłością zdobywa ludzi i prowadzi ich do Syna, by odnaleźli upragnione szczęście. Świadczą o tym historie nawróceń opisane w niniejszym zbiorze.
Konstytucja o Liturgii Soboru Watykańskiego II uczy, że „Kościół rozmieścił także w ciągu roku wspomnienia męczenników oraz innych świętych, którzy dzięki wielorakiej łasce Bożej doszli do doskonałości, a osiągnąwszy już wieczne zbawienie wyśpiewują Bogu w niebie doskonałą chwalę i wstawiają się za nami. W dniu ich narodzin dla nieba Kościół głosi misterium paschalne w świętych, którzy z Chrystusem wspólcierpieli i zostali z Nim wspóluwielbieni, przedstawia ich wiernym jako przykład, pociągający wszystkich przez Chrystusa do Ojca, a przez ich zasługi wyjednywa Boże dobrodziejstwa” (KL 104).
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto