-
Rozmowy Niedokończone z ks. prof. Tadeuszem Guzem z lat 2006-2007 Tom 1 Twarda Oprawa
W formie sokratejskiego dialogu ksiądz profesor Tadeusz Guz z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II dyskutuje z Ojcami Redemptorystami, Słuchaczami Radia Maryja i z Telewidzami Telewizji Trwam w ramach Rozmów niedokończonych, poruszając nurtujące współczesny świat tematy: Czym jest w gruncie rzeczy stara i nowa lewica z Marksem i Engelsem oraz Horkheimerem i Adorno na czele? Jakie jest w niej rozumienie Boga? Czy warto w kontekście globalnej rewolucji kulturowej przypominać prawdę o człowieku, jego pochodzeniu od Boskiego Kreatora, nietykalnej godności od poczęcia w łonie matki aż do naturalnej śmierci, niezwykłej wartości, wyjątkowym sensie istnienia i fascynującym zaproszeniu do wiecznego królestwa niebieskiego? Czy sakramentalne małżeństwo pomiędzy mężczyzną a kobietą jest aktualne? Czym jest rodzina?
Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu…
Wiele osób przygotowujących się do spowiedzi staje wobec trudnego pytania: co jest grzechem, a co nie? Wątpliwość ta rodzi się najczęściej z braku właściwego zrozumienia grzechu. Rachunek sumienia skutecznie pomaga wniknąć w swoje wnętrze, przyjrzeć się swoim zaniedbaniom i przewinieniom wobec Boga i ludzi, by poznać prawdę o sobie i dopiero wówczas stanąć przed Bogiem.
Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu… to propozycje rzetelnego rachunku sumienia, zachęta do tego, by przestać oszukiwać siebie i móc ze skruszonym sercem wyznać grzechy, które nas oddaliły od miłosiernego Ojca. On przebacza tym, którzy szczerze pragną powrotu do Niego.
Nawiedzenia Najświętszego Sakramentu Modlitwy za kapłanów
„Kiedy zginam kolana przed tabernakulum, już nie sam modlę się; Bóg się modli ze mną i udoskonala modlitwę moją” – te słowa bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego wyrażają istotę tej książeczki, którą – nie tyle polecamy – ale bardziej zalecamy do indywidualnego adorowania Najświętszego Sakramentu. Tę niewielką książeczkę warto zawsze mieć przy sobie, by będąc w pobliżu kościoła, wejść do niego i odmówić przynajmniej jedną z podanych w niej modlitw. Zawiera ona pięć propozycji nawiedzeń, na które składają się nie tylko litanie, akty strzeliste, ale także rozważania w formie dialogu Pana Jezusa z duszą nawiedzającą Go.
-
Witaj Jutrzenko naszej wiary!
To piękny dokument upamiętniający nawiedzenie wszystkich parafii diecezji warszawsko-praskiej przez Matkę Bożą w Jej wizerunku loretańskim w Roku Wiary 2012-2013. Historyczne wydarzenie, które pozostawiło niezatarte ślady w rodzinach i wielu sercach ludzkich, siostry loretanki zebrały w jedną pozycję książkową. Wartościowa pamiątka nie tylko w archiwum parafii, ale i w naszych bibliotekach domowych.
Mój Różaniec za Ojczyznę
Gdy dzisiaj nie znajdujemy rady wobec różnych przeciwności, zostaje jedno: mieć w kieszeni różaniec i modlić się za tych, którzy nam przyczyniają tyle udręki we własnej Ojczyźnie. Módlmy się za tych ludzi. Przeklinanie nic nie pomoże. Powtarzanie sobie różnych plotek czy dowcipów politycznych też nic nie da/ Ale modlitwa może pomóc. Ona zdolna jest oświecić umysły, poprawić wolę ludzką. - kard. Stefan Wyszyński -
Ceremoniał Żywego Różańca
Ceremoniał Żywego Różańca to doskonała pomoc dla duszpasterzy, zelatorów i członków róż różańcowych. Składa się z czterech części. W pierwszej znajdują się błogosławieństwa udzielane członkom wspólnoty i zelatorom, druga jest pomocą w przeżyciu comiesięcznych spotkań członków Żywego Różańca, związanych ze zmianą tajemnic różańcowych, w trzeciej części zamieszczone są teksty pomocnicze do celebracji różnych wydarzeń we wspólnocie w ciągu roku liturgicznego, a czwarta zawiera modlitwy i rozważania, z których można skorzystać w obliczu śmierci bliskich.
Dzieci Boga Świadectwa Matek które otrzymały łaskę macierzyństwa za wstawiennictwem Matki Bożej Jasnogórskiej (EBOOK)
“Dzieci Boga Świadectwa Matek” to zbiór świadectw o «życiu jako dialogu pomiędzy Stwórcą a stworzeniem». Dwanaście matek jak dwanaście plemion Izraela i jak dwunastu Apostołów opowiada kobiecymi i matczynymi zarazem ustami o pasji życia, jaką Bóg wszczepił w serce człowieka. Ta żywa Ewangelia znajduje sobie kanwę — wspólny mianownik — w znaku pieszej pielgrzymki ku jasnogórskiemu sanktuarium, które już nie tylko emanuje cudem Kany Galilejskiej — małżeńskiej radości — ale idzie o krok dalej, wydając woń nazaretańskiego cudownego poczęcia, by w końcu pośród nocy mógł rozlec się śpiew betlejemskich aniołów.
