Kubek Anioł Stróż – Pomarańczowy (KAS5)
20,00 zł
Karnet kwiaty - mały (KMK-09) rozkładany, w środku biały, niezapisany, z miejscem na Twoje osobiste życzenia, dedykację itp. Karnet został wzbogacony krótką dedykacją oraz cytatem. Do karnetu została dołączona koperta. Wymiary karnetu po złożeniu to 8,2 x 13 cm.
W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, 8 grudnia 1964 r., 82-letni ks. Dolindo Ruotolo zaczął pisać dzieło swego życia, trzytomowy traktat pt. Maryja Niepokalana. Matka Boga i Matka nasza. Praca nad tysiącem stron tekstu zajęła ks. Dolindo prawie pięć lat. Zanim jednak zaczął pisanie, kapłan zapytał Maryję: „Chcesz, żebym napisał duszom o Tobie?”. „Napisz z miłości do Mnie” – odpowiedziała Matka Boża.
O początkach i rozwoju niektórych nabożeństw warto niekiedy pisać – po to, by w końcu zebrać nagromadzone o nich wiadomości i poszczyć o nowe, w międzyczasie odkryte, źródła, tak żeby dotyczący ich materiał ukazać w nowym świetle. Taki właśnie cel przyświeca niniejszemu przedstawieniu pewnego etapu historii modlitwy różańcowej. Składające się na to opracowanie różne studia nad nabożeństwem różańcowym – obejmujące okres od roku 1475 do roku 1572 – stanowią, każde na swój sposób, przyczynki do lepszego poznania owego nabożeństwa, chociaż – co jest oczywiste – nie zamierzają ani nie mogą dać pełnej o nim wiedzy, a przy tym nie wyczerpują też tego tematu.
Konstytucja o Liturgii Soboru Watykańskiego II uczy, że „Kościół rozmieścił także w ciągu roku wspomnienia męczenników oraz innych świętych, którzy dzięki wielorakiej łasce Bożej doszli do doskonałości, a osiągnąwszy już wieczne zbawienie wyśpiewują Bogu w niebie doskonałą chwalę i wstawiają się za nami. W dniu ich narodzin dla nieba Kościół głosi misterium paschalne w świętych, którzy z Chrystusem wspólcierpieli i zostali z Nim wspóluwielbieni, przedstawia ich wiernym jako przykład, pociągający wszystkich przez Chrystusa do Ojca, a przez ich zasługi wyjednywa Boże dobrodziejstwa” (KL 104).
8,50 zł Pierwotna cena wynosiła: 8,50 zł.5,00 złAktualna cena wynosi: 5,00 zł.
W miesięczniku „Różaniec” temat październikowego numeru: Przyjmij dar starości | Jak dobrze się starzeć? | Nowa jakość życia | Z Maryją przez życie: Życiodajny krzyż | Katolik w świecie: Papież – nieomylny człowiek czy urząd? | W szkole Żywego Różańca: Różańcowe vademecum | Zasłuchani w Słowo Boże – komentarze do Ewangelii na każdy dzień ks. Jacka Wł. Świątka.
Mój dawny proboszcz ks. Eugeniusz zapamiętał słowa sędziwego rektora sandomierskiego seminarium: „Starość to niedobry wynalazek”.
A kiedy zamieszkał w domu księży seniorów, powtarzał je częściej przy różnych okazjach, choć do końca życia byt aktywny jako kapłan. Ilekroć wspominam moją ciocię, która była siostrą zakonną, a dożyła prawie 101 lat, nijak nie mogę ich zrozumieć. Każdy, kto spotkał s. Florianę poruszającą się przy pomocy chodzika, nie mógł wyjść z podziwu, ile radości, entuzjazmu i Bożego Ducha było w sercu i umyśle tej staruszki. Dziękuję Bogu za to, że u początku mojego kapłaństwa spotkałem ks. kan. Józefa Nitę – miał wtedy 80 lat i byt czynnym proboszczem. Pamiętam, jak będąc w domu księży seniorów, czytał Kościół wczesnego średniowiecza Daniela-Ropsa wydany w języku francuskim.
Tyle wspomnień, kochani „młodzi duchem Staruszkowie”. Podejmując temat starości w październikowym numerze „Różańca”, chcemy wam pokazać, że każdy czas jest darem Boga i można, a nawet trzeba go jak najlepiej wykorzystać. Wypowiedzi ostatnich papieży pokazują, że sędziwy wiek jest nie tylko – jak mówi Biblia – oznaką Bożego błogosławieństwa. Osoby starsze mają wiele do przekazania kolejnemu pokoleniu. Św. Jan Paweł II napisał specjalny list skierowany do osób starszych, a papież Franciszek trzy lata temu ustanowił Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych w związku ze wspomnieniem świętych Joachima i Anny. W tym roku jako temat tego dnia Ojciec Święty wybrał słowa: „Miłosierdzie Jego z pokolenia na pokolenie” (por. Łk 1, 50). To zdanie wyrażało ścisły związek ze Światowymi Dniami Młodzieży, które odbyły się w Lizbonie kilka dni później, ukazując siłę przymierza między młodymi a starszymi.
Sam nieraz zastanawiam się, jak będzie wyglądała moja starość, jeśli Pan Bóg pozwoli mi jej dożyć. Mamy coraz mniej powołań, coraz młodsi kapłani chorują i umierają, chyba trzeba się przygotować na to, że o emeryturze nie ma co marzyć. Przyjdzie mi służyć kapłaństwem, dopóki brewiarz z rąk nie wypadnie, a umysł będzie pozwalał na sprawowanie Eucharystii. Nie muszę się martwić 0 to, że na stare lata będę bezużyteczny. I ta perspektywa w jakiś sposób podtrzymuje mnie na duchu.
Nasi kochani Dziadkowie, Staruszkowie, nasi najmilsi! Chcemy Wam podziękować za Waszą wiarę i Wasze życie. Jesteście nam potrzebni, i to bardzo!
ks. Szymon Mucha – redaktor naczelny „Różańca”
Format: |
|
---|
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto