Pójdę po śladach Jego purpurowej krwi

W tej ostatniej drodze na Kalwarię Jezus pokazuje nam i uczy, że życie ma sens tylko wtedy, gdy jest otwartością, dawaniem i dzieleniem się ze wszystkimi. Jego oczy spotykają się z innymi oczami; Jego dłonie i twarz pozwalają się dotykać innym dłoniom i twarzom. Jego słowa stają się przebaczeniem i ratunkiem skierowanym do wszystkich, także tych, którzy okazują Mu jedynie pogardę i szyderstwo.

Droga krzyżowa, na której spotykamy wiele osób, jest drogą relacji, spotkań, ale jednocześnie ukazuje prawdę o samotności Jezusa w tłumie i na krzyżu.

Wbrew pozorom Droga krzyżowa nie jest drogą śmierci, ale prowadzi do nowego życia, do zmartwychwstania i chwały. Ukazuje Chrystusa jako tego, który jest ziarnem i które wrzucone w ziemię musi obumrzeć, by przynieść plon obfity (zob. J 12,24).

fragm. Wstępu