O różańcu Maryi Od Sykstusa IV do Piusa V
O początkach i rozwoju niektórych nabożeństw warto niekiedy pisać – po to, by w końcu zebrać nagromadzone o nich wiadomości i poszczyć o nowe, w międzyczasie odkryte, źródła, tak żeby dotyczący ich materiał ukazać w nowym świetle. Taki właśnie cel przyświeca niniejszemu przedstawieniu pewnego etapu historii modlitwy różańcowej. Składające się na to opracowanie różne studia nad nabożeństwem różańcowym – obejmujące okres od roku 1475 do roku 1572 – stanowią, każde na swój sposób, przyczynki do lepszego poznania owego nabożeństwa, chociaż – co jest oczywiste – nie zamierzają ani nie mogą dać pełnej o nim wiedzy, a przy tym nie wyczerpują też tego tematu.
Różaniec ikonami pisany
W różańcu nasze życie splata się z życiem Matki Bożej. Sytuacje z codzienności stają się jakby odbiciem wydarzeń ewangelicznych. Idziemy drogą Maryi, kroczymy Jej śladami - to nam daje odwagę, uwalnia od lęku... W ten sposób modlitwa różańcowa, która jest łącznikiem między niebem a ziemią, staje się siostrą ikony, nazywanej oknem ku wieczności. Czasem, w chwilach ciężkich, kiedy nawet powtarzanie Zdrowaś Maryjo wydaje się być ponad nasze siły, wystarczy przesuwać wzrok z jednej ikony na drugą, by w ten sposób złączyć swoje życie i swoje cierpienie z życiem Jezusa i Maryi. Zawsze odnajdziemy się w którejś z tajemnic.
Wróbel marzyciel i inne opowiadania (CD)
Czy marzenie wróbla może się spełnić? To zależy od marzenia. I od samego wróbla oczywiście. Najważniejsze jednak, żeby wróbel miał szansę się z nim zmierzyć. Ks. Janusz Stańczuk to wytrawny pedagog, uczy podejmowania wcale niełatwych decyzji i robi to z właściwą sobie delikatnością. A sposób, w jaki pisze, jest przystępny nawet dla małych dzieci. Jak dobrze, że są jeszcze ludzie, którzy traktują dzieci poważnie, szanują ich uczucia i potrzeby. Takich bajek szukałam dla własnego dziecka. Znalazłam u ks. Stańczuka. - Iwona Kocińska -
