Patrząc na polskie dzieje. Święty Jan Paweł II a demokracja
Jako świadkowie pontyfikatu św. Jana Pawła II byliśmy uczestnikami przechodzenia od pozornej „demokracji ludowej”, a faktycznie reżimu totalitarnego, do demokracji opartej na wartościach - prawdy, solidarności, miłości społecznej, praw wynikających z natury ludzkiej. Ten proces dochodzenia do demokracji nie został zakończony. Przeciwnie, dzisiaj wiele zjawisk życia publicznego wskazuje na odwrót od demokracji w stronę państwa zakamuflowanego totalitaryzmu. [...]
Pan mój i Bóg mój
Książka, którą przedkładam łaskawym Czytelnikom, zrodziła się z osobistej potrzeby uważnego przyjrzenia się Jezusowi. Tak wiele niekiedy sprzecznych rzeczy mówi się o Nim dzisiaj. Często są to stwierdzenia niedorzeczne, propagandowe, wzajemnie się wykluczające. Chciałem zatem skonfrontować te najbardziej popularne, potoczne lub najgłośniejsze opinie z Ewangelią o Jezusie – dokumentem, w którym możemy odnaleźć Jego prawdziwe oblicze.
Nowa etyka w dobie globalizacji
Mylenie kerygmatu chrześcijańskiego z etyką globalną niesie ze sobą podwójne niebezpieczeństwo. Po pierwsze, nowe pojęcia często pojawiają się tam, gdzie powinna być prowadzona ewangelizacja. Chrześcijanie głoszą prawa człowieka, zrównoważony rozwój i Milenijne Cele Rozwoju zamiast głosić Ewangelię. Krok po kroku ulegają wpływowi świeckich wartości i tracą swą chrześcijańską tożsamość. Czyż Jan Paweł II nie mówił w encyklice Redemptoris missio o „stopniowej sekularyzacji zbawienia”? Po drugie, jeśli przywódcy chrześcijańscy używać będą pojęć nowej etyki bez wyraźnego wyjaśnienia, co odróżnia je od społecznej nauki Kościoła i Ewangelii – jak zresztą często bywa – wierni poczują się zagubieni i przeważnie nie będą zauważać różnicy. Na skutek powstałego zamętu lud Boży będzie stopniowo tracił wiarę. - fragment książki -
