Podarował Mi Ktoś Okulary
Czuję te wiersze przez skórę, pulsują w mojej krwi, mam nieodparte wrażenie, że zaglądam do własnych notatek. Z wielu powodów. Wspólnota pokoleniowa. Polszczyzna cyzelowana w tych samych laboratoriach: ambona i konfesjonał, sala wykładowa i punktowane artykuły. Warszawa i Śląsk nie tak odległe, wbrew pozorom. Ale nade wszystko: wspólnota losu, wspólnota fundującego naszą tożsamość sakramentu, ten sam ruch w nas, pod dnem wszystkich doświadczeń i rzeczy, w samych trzewiach naszego życia, gest z którego wszystko: nasze „tak” powiedziane Temu, który rzekł do nas: „ty pójdź za Mną”. Jesteśmy obaj księżmi rzymskokatolickimi, gdzieś miedzy 60 a 70 rokiem życia.
Każdego dnia
Dziś człowiek ucieka z własnego wnętrza, Jezus zaś woła nas z powrotem. W jaki sposób osiągnąć radosną zażyłość z Bogiem? – Przez codzienne rozmyślanie. Autor tego swoistego przewodnika duchowego zwraca się do ludzi młodych: „Podaj rękę i chodź!” – bo „lepszy świat może się narodzić tylko z lepszych ludzi”.
