Maryja i Kościół O Litanii Loretańskiej w rytmie Lectio Divina
Rozważając starożytne określenia Maryi, zaczerpnięte z Biblii i z liturgii, odnajdujemy w nich nasze własne powołanie do świętości. Każde z tych wezwań kończymy ufną prośbą, zwracając się do Maryi: „Módl się za nami!”. Ona jest bowiem najpewniejszą Przewodniczką na drodze do świętości i Orędowniczką u Syna. Taka sama jest rola Kościoła, jako wspólnoty zbawienia. (...)
Litania loretańska jest nie tylko szkołą pobożności maryjnej, lecz także prawdziwym traktatem o misterium Kościoła. (...) Prosząc: „Módl się za nami”, pozwalamy im - Maryi i Kościołowi - zanosić nasze modlitwy wprost do Zbawiciela. Dzięki temu pośrednictwu modlitwa warg staje się kontemplacją tajemnic zbawczych.
Posłuchaj co ci powiem o szczęściu
Czy można na ziemi osiągnąć szczęście? Bł. ks. Ignacy Kłopotowski, kapłan głębokiej wiary, odpowiada twierdząco. Realizując ideał chrześcijańskiej doskonałości, mający swe źródło w Ewangelii, można już w doczesności doznać przedsmaku szczęścia, jakie czeka nas w przyszłym życiu. Bóg bowiem z miłości przeznaczył nas dla siebie. Gdy świat proponuje nam bardzo kosztowne i zatrute ułudy szczęścia, sięgnijmy po proste, ale zdrowe propozycje bł. Ignacego.
Oratio Fidelium Tom 1-2
W modlitwie powszechnej wierni przedstawiają Bogu sprawy Kościoła, świata i swoje, które aktualnie są treścią ich życia. Stąd schematy próśb zanoszonych podczas liturgii wymagają ciągłej aktualizacji. Ponadto, kalendarz liturgiczny co jakiś czas poddawany jest rewizji. Pojawiają się nowe wspomnienia świętych, a niektóre dawne znikają, by w roku liturgicznym nie przesłaniały celebrowania tajemnic odkupienia. Odpowiedzią na tę sytuację są ukazujące się co jakiś czas nowe wydania modlitwy wiernych. Jednym z nich jest dwutomowe wydanie Oratio Fidelium, w którym znajdziemy modlitwę powszechną na każdy dzień roku i duży wybór wezwań okolicznościowych. [...]
