Benedyktyński klasztor w Fontgombault. Zobacz, jaki jest na co dzień – zdaje się mówić Nicolas Diat. „Och, nie wydarzy się nic spektakularnego – pisze. – Ale rozgorzeją nasze serca. Odczujemy delikatny powiew tajemniczej łaski. Popatrzymy na światło przenikające kościół opactwa, drzewa w sadach tańczące na wietrze, mnichów idących w oddali, ku wzgórzom. Gregoriańskie nuty wzbiją się na mistyczne wyżyny. Będziemy znów dziećmi zachwyconymi wspaniałymi procesjami. I będziemy milczeć. I ujrzymy piękny, wspaniały, łagodny uśmiech mnichów”.
„Wszyscy rodzą się jako oryginały. Wielu umiera jako fotokopie”. To słowa Karola Acutisa (Londyn, 3 maja 1991 r. – Monza, 12 października 2006 r.), zmarłego w wieku piętnastu lat w opinii świętości, beatyfikowanego w Asyżu 10 października 2020. Chłopiec naszych czasów. Pełen życia i zainteresowań. Entuzjasta informatyki, z sercem wypełnionym Bogiem. Został pochowany w Asyżu, w Sanktuarium Ogołocenia upamiętniającym gest młodego Franciszka, który wyrzekł się wszystkiego co doczesne, aby pójść za Jezusem i żyć zgodnie z Ewangelią. Dwie bardzo oryginalne historie. Odległe od siebie w czasie. Łączy je jednak wspólny motyw przewodni: spotkanie promieni światła wskazujących drogę młodym ludziom naszych czasów.
W książeczce Jezus do Serca Kapłana Autor wsłuchuje się w glos Boskiego Mistrza, w ten głos, który cichutko przemawia w głębi duszy, gdy świat milczy, gdy zmysły są wyciszone, gdy do duszy wyzutej z siebie samej wchodzi Boża myśl. Jest to rozmowa przepełniona Bożą miłością, cicha i głęboka: Mistrz mówi do serca człowieka Jemu poświęconego. Jezus mówi do duszy kapłana. Jest to rozmowa Stwórcy z Jego stworzeniem. Każdy z nas jest małym wszechświatem, miłowanym przez swojego Stwórcę tak, jakby nie istniało dla Niego nic prócz właśnie tego Jego stworzenia. Ksiądz Dolindo przynosi każdej duszy głos jej Stwórcy; glos, który łagodnie kształtuje, niekiedy pieści, ale przede wszystkim rzeźbi tak, jak rzeźbiarz szukający w marmurze kształtu swego arcydzieła.A
W rozważaniach o Maryi nie wystarczy przypatrywać się tajemnicy Jej Boskiego macierzyństwa poprzez symbole i figury Starego Testamentu, które kształtują naszą mentalność, tak byśmy byli zdolni zrozumieć tę wielką tajemnicę, światło naszego zbawienia dokonanego przez wcielone Słowo Boga; trzeba jeszcze zobaczyć Błogosławioną między niewiastami w cudownym blasku Jej duszy pełnej łask. (…)
Maryjo, Twoja dusza jest takim arcydziełem Boga, że odbijają się w niej Jego wielkość i Jego światło obecne we wszystkich dziełach i we wszystkich słowach Bożych. Jest cudownym brylantem, który lśni światłem Boga, jaśniejącym w każdym akcie Twojego życia dzięki pełni łaski, która Cię rozświetliła.
Gdy Lucia zobaczyła oblicze Naszej Kochanej Pani, które według jej dokładnych wskazówek odtworzył młody artysta, potrząsnęła tylko głową i powiedziała: „Ona była taka, a przecież nie taka! Ona była światłem, światłem, światłem!”. Gdy wiele lat później w swej cichej celi spisywała te wizje, czuła się śmiertelnie nieszczęśliwa, gdyż niewypowiedzialnego, po prostu, nie da się powiedzieć. To, co się wydarzyło w Fatimie, pozostaje w niedostępnym świetle Nieba.
Ceremoniał Żywego Różańca to doskonała pomoc dla duszpasterzy, zelatorów i członków róż różańcowych. Składa się z czterech części. W pierwszej znajdują się błogosławieństwa udzielane członkom wspólnoty i zelatorom, druga jest pomocą w przeżyciu comiesięcznych spotkań członków Żywego Różańca, związanych ze zmianą tajemnic różańcowych, w trzeciej części zamieszczone są teksty pomocnicze do celebracji różnych wydarzeń we wspólnocie w ciągu roku liturgicznego, a czwarta zawiera modlitwy i rozważania, z których można skorzystać w obliczu śmierci bliskich.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto