Bez wytchnienia
Nigdy nie sądziłem i nie przewidywałem, aby mi przyszło kiedykolwiek przed śmiercią opuścić Lublin. A stało się to. Wyjeżdżam do Warszawy dla pracy redakcyjnej, którą prowadzę za pozwoleniem wysokiej mojej Władzy. Zostawiam Lublinowi siedemnaście lat kapłaństwa swego. Najpiękniejszy to okres życia mego... W zamian za to biorę z sobą na pamiątkę ciężki krzyż najrozmaitszych cierpień, które w Lublinie przeszedłem. [...] Ale serca dla Lublina nie straciłem; owszem, zachowuję je w tej nadziei, że ono mię kiedyś sprowadzi do Lublina z powrotem. Ignacy odłożył pióro do kałamarza i przebiegł wzrokiem tekst, który właśnie napisał.
Pójdę po śladach Jego purpurowej krwi
Droga krzyżowa, na której spotykamy wiele osób, jest drogą relacji, spotkań, ale jednocześnie ukazuje prawdę o samotności Jezusa w tłumie i na krzyżu. Wbrew pozorom Droga krzyżowa nie jest drogą śmierci, ale prowadzi do nowego życia, do zmartwychwstania i chwały. Ukazuje Chrystusa jako tego, który jest ziarnem i które wrzucone w ziemię musi obumrzeć, by przynieść plon obfity (zob. J 12,24).
