Drugi tom z serii Lectio divina na każdy dzień roku, która będzie liczyła 17 tomów, wprowadzi nas w tajniki niezwykłej modlitwy, w której udzielamy Bogu odpowiedzi po uprzednim wysłuchanie Jego słów. Lectio divina to uprzywilejowany moment spotkania z Bogiem dzięki czytaniu, rozważaniu, kontemplacji Słowa Bożego z codziennej liturgii Mszy świętej.
Drugi tom Lectio divina na każdy dzień roku pozwoli Ci głębiej przeżyć czas Bożego Narodzenia. Dodatkowo znajdziemy w niej ilustrowaną wkładkę w formie zakładki wyjaśniającą, jak powinna przebiegać ta modlitwa, aby słowo Boże mogło się w nas zakorzenić. Zapraszamy do skorzystania z tej cennej pomocy.
Ostatnia pozycja cyklu obejmującego siedemnaście tomów. Zawiera wspomnienia o świętych przypadające w miesiącach od lipca do grudnia i jest kontynuacja tomu szesnastego. Cykl Lectio zyskał duże uznanie odbiorców. Doceniono w nim prostotę ujęcia zagadnień biblijnych i „przełożenie na życie”. Podkreślano obrazowość języka i jego niezwykłą plastyczność oraz osadzenie we współczesności. Dzięki tym walorom Księga Ksiąg staje się Słowem żywym, ukazującym, że Bóg mówił nie tylko kiedyś, ale przemawia i dziś.
W książce „Dał nam tak wiele. W hołdzie Benedyktowi XVI” kard. Robert Sarah próbuje zajrzeć wprost do duszy Benedykta XVI. Wie, że wszystkim, co zajmowało bawarskiego papieża, był Bóg. Odkrywa więc jego poznanie Boga jako Ojca, owocujące dziecięctwem duchowym. To stąd wynikały łagodność, cichość, prostota, skromność i wrażliwość Benedykta. Miał serce pierwszokomunijnego dziecka. [...]
Wspomnienia o Jezusie, wyryte w duszy Maryi, towarzyszyły Jej w każdej okoliczności, sprawiając, że powracała myślą do różnych chwil swego życia obok Syna” – pisał św. Jan Paweł II. Gdy w pierwsze soboty miesiąca zaczniemy dotrzymywać towarzystwa Bożej Matce w rozważaniu tajemnic różańca, wejdziemy na drogę duchowości Jej Niepokalanego Serca. Zawarte w tej książce rozmyślania o. Stanisława Przepierskiego OP mogą sprawić, że kwadrans przy Niepokalanym Sercu Maryi stanie się dla nas głębokim modlitewnym przeżyciem.
Okres Wielkiego Postu, podobnie jak czas Adwentu, nadając tym kilku tygodniom specyficzny charakter pokuty i nawrócenia, wyraża i pomaga przeżyć prawdę ważną dla nas w każdym dniu roku. W okresie czterdziestodniowego przygotowania do Świąt Paschalnych poznajemy głębiej naturę grzechu, potrzebę przemiany własnego życia i konieczność zadośćuczynienia za popełnione zło. Wchodzimy odważniej i bardziej radykalnie na drogę nawrócenia. Duch Święty przygotowuje nasze serca do udziału w paschalnej tajemnicy Chrystusa. On, Duch Prawdy, ukazuje nam w krzyżu Chrystusa zło grzechu, a przez zmartwychwstanie Zbawiciela daje nam udział w zwycięstwie nad grzechem. Umieranie dla grzechu, aby żyć w zjednoczeniu z Chrystusem - to paschalne zadanie dla każdego chrześcijanina. To również podstawowa prawda o całym życiu uczniów Chrystusa.
Maryja - pisał św. Augustyn - zanim poczęła Chrystusa w łonie w sposób cielesny, najpierw poczęła Go sercem i umysłem na drodze wiary. Stając się uczennicą Chrystusa, „bardziej strzegła prawdy w sercu niż ciała w łonie. Być w sercu - dodawał ten wielki święty - znaczy więcej niż być w łonie.” Znów Izaak ze Stella pisał: „W tabernakulum łona Maryi Chrystus przebywał dziewięć miesięcy, w tabernakulum wiary Kościoła - aż do końca świata, w wiedzy i miłości wiernej duszy - przez wieczność”. Ojciec Gabriel Jacquier ukazuje mistyczną rolę „Serca Maryi” jako „łona wiary”, w którym dojrzewamy do pełni Chrystusa. Autor opisuje drogę stawania się dzieckiem Maryi, by żyć w komunii z Głową Kościoła, „który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami” (Ef 1, 23)
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto