Legendy z duszą
Do tych legend oprócz wspaniałych świętych trafili też ludzie zwyczajni, słabi, zbłąkani - podobni do nas - zbójnicy, karczmarze i kuglarze, uczeni i żacy, bogacze i biedacy, włóczędzy i żebracy, starcy i dzieci. Nikogo i niczego w legendach nie brakowało, ale Pan Bóg tam był obecny jak słońce i powietrze, jak początek i koniec, jak prawda i sens. Bez Niego te legendy byłyby tylko nudnym bajaniem, a ich bohaterowie byliby papierowi i nijacy. Szkoda, że takich legend teraz się nie opowiada, niewiele się pisze i czyta albo opowiada się je, tak, by nie było tam świętych, cudów ani Pana Boga.
O współistotności Ojca i Syna. Trzy pisma (EBOOK)
Wierzę w jednego Boga, Ojca… i w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego… który… jest… współistotny Ojcu… Jak zdefiniować to, co nie mieści się w ludzkim języku? Kilka wieków trwało, zanim Kościół ponazywał rzeczywistości Boże, objawione przez wcielenie Jezusa Chrystusa. Często działo się to w konfrontacji z herezjami. Pojawianie się poglądów błędnych prowokowało głębszą refleksję teologiczną, powstawanie pism polemizujących z herezją i ostateczne formułowanie prawd wiary w dogmatach zatwierdzonych przez sobory i synody.
Jak coraz lepiej się spowiadać?
Nawrócenie, pokuta, przebaczenie, pojednanie - to określenia sakramentu spowiedzi, które wśród młodych nie wywołują zbyt wielkiego entuzjazmu. Ufamy jednak, że ta mała książeczka pomoże odkryć młodemu człowiekowi to, co w tym sakramencie jest najcenniejsze i ważne. Sakrament pokuty i pojednania to nie tylko wyznanie grzechów. Na drodze nawrócenia nie można pominąć rachunku sumienia, szczerego żalu za grzechy, postanowienia poprawy i zadośćuczynienia, ale w tym wszystkim ważne jest, by w konfesjonale otworzyć się na łaskę miłosiernego Ojca, który udziela przebaczenia i pokoju, wychowuje, daje siłę i pomoc na dalszą drogę do świętości.
