Ojciec Pasterz i Prymas Błogosławiony kard. Stefan Wyszyński (1901–1981)
Błogosławiony kardynał Stefan Wyszyński to w dziejach Polski i polskiego Kościoła postać wyjątkowa i opatrznościowa. O jego życiu i działalności napisano i powiedziano naprawdę wiele. Dziś jednak kolejne już pokolenie, które wzrasta po jego śmierci, staje przed ważnym zadaniem odczytania na nowo tego życiorysu i nauczania. Publikacja "Ojciec Pasterz i Prymas Błogosławiony kard. Stefan Wyszyński (1901–1981)" jest więc zaproszeniem do głębszego związania się z Prymasem Tysiąclecia – Ojcem, Pasterzem i Prymasem, do poznawania jego postaci, naśladowania go w różnych okolicznościach życia i wreszcie do modlitwy za jego wstawiennictwem.
O różańcu Maryi Od Sykstusa IV do Piusa V
O początkach i rozwoju niektórych nabożeństw warto niekiedy pisać – po to, by w końcu zebrać nagromadzone o nich wiadomości i poszczyć o nowe, w międzyczasie odkryte, źródła, tak żeby dotyczący ich materiał ukazać w nowym świetle. Taki właśnie cel przyświeca niniejszemu przedstawieniu pewnego etapu historii modlitwy różańcowej. Składające się na to opracowanie różne studia nad nabożeństwem różańcowym – obejmujące okres od roku 1475 do roku 1572 – stanowią, każde na swój sposób, przyczynki do lepszego poznania owego nabożeństwa, chociaż – co jest oczywiste – nie zamierzają ani nie mogą dać pełnej o nim wiedzy, a przy tym nie wyczerpują też tego tematu.
Przechodząc ze śmierci do życia
Motywem opublikowania tej historii było pragnienie, aby ukazać wiarę w Chrystusa jako szczególną wartość, która nadaje sens życiu człowieka. Zycie Marii Róży Bobrowskiej jest świadectwem takiej autentycznej wiary, która skłania do refleksji. Nie bez znaczenia jest też przekonanie, że człowiek stanowi najpiękniejszą ilustrację Ewangelii. Dobra Nowina o zbawieniu, którą dwa tysiące lat temu pozostawił Chrystus, staje się dla nas bardzo czytelnym zaproszeniem, kiedy pojawia się konkretny człowiek, który tę Ewangelię naprawdę przyjmuje i stara się nią żyć. Na przestrzeni wieków tacy ludzie byli ogromną siłą Kościoła i takich ludzi Kościół wciąż bardzo potrzebuje.
