Jaką rolę w historii zbawienia wyznaczy! Żydom Pan Bóg? Czy «ich czas» już na pewno bezpowrotnie minął? Czy ich pierwotna misja - «ludu wybranego» - dobiegła kresu? Roy H. Schoeman na kartach swej książki mierzy się z tymi i z wieloma innymi pytaniami, analizując miejsce judaizmu i Żydów w Bożym planie zbawienia ludzkości. Swe rozważania Schoeman rozpoczyna od przywołania postaci Abrahama, kończy zaś na paruzji. Nie ukrywa przy tym - stawiając wiele tez prowokujących do dyskusji - że pojmuje judaizm jako «spełniony» w chrześcijaństwie, a zarazem jako istotny element historii zbawienia. Dowodzi barwnie, ukazując choćby korzenie nazistowskiego antysemityzmu, że na przestrzeni dziejów ataki na Żydów i judaizm zakorzenione były nie w chrześcijaństwie, lecz w siłach z natury antychrześcijańskich.
„Nowa Desidrata Desiderium Novum” jest książką o miłości: o Miłości Chrystusa i miłości do Chrystusa. Rozwijając twórczo słowa Maxa Ehrmanna, autora „Desideraty” „Rozwijaj siłę ducha, aby w nagłym nieszczęściu mogła być tarczą dla ciebie” Krzysztof Kamil Stolz w dwóch sugestywnych poematach, pisanych wierszem psalmicznym, bogatym w głęboko duchowe treści, szuka podpowiedzi: Jak żyć, aby być szczęśliwym? A jeśli czujesz się nieszczęśliwy, co uczynić, aby odnaleźć w życiu szczęście?
Wizja świata, czyli światopogląd, nie powstaje z dnia na dzień, lecz wykuwana jest przez pokolenia. A zatem to, w jaki sposób myśli się dzisiaj, jak postrzega się człowieka, rzeczywistość państwa czy Kościoła, ma swoje źródła w minionych dziesięcioleciach i wiekach. Zwykle nie zdajemy sobie sprawy, jak wielki jest tu wpływ filozofii, która nie jest tylko historycznie uformowaną myślą, lecz tworzy idee kształtujące życie ludzi i narodów. W niniejszym, trzecim już tomie Rozmów niedokończonych Ksiądz Profesor Tadeusz Guz tłumaczy, czym w swej istocie są liberalizm, neosocjalizm, komunizm, materializm, kapitalizm czy heglizm - nie zapominając, iż wszystkie one zasadniczo lub częściowo negują chrześcijańską wizję Boga, osoby ludzkiej i świata.
Dominikanin, bł. Alan z La Roche (1428-1475) to prawdziwy apostoł Różańca. Jego istotny wkład w rozwój i odnowienie <<Psałterza Jezusa i Matki Bożej>>, jak nazwał tę modlitwę, nie podlega dyskusji. Wyróżnił w niej choćby i zalecał tematyczne wyodrębnienie tzw. płaszczyzn medytacyjnych (chrystologicznej, mariologicznej oraz naśladowczej, dotyczącej dostrzegania cnót Jezusa i Maryi oraz potrzeby wdrażania ich we własne życie). Wprowadził nadto podział na tzw. dziesiątki Pozdrowień anielskich (razem 15) oraz trzy części: radosną, bolesną i chwalebną (po 50 ,,Zdrowaś" każda), czym nawiązał do liczby Psalmów (150). Podział ten podjął św. Pius V w bulli Consueverunt (1569), określając kanon Różańca.
Ceremoniał Żywego Różańca to doskonała pomoc dla duszpasterzy, zelatorów i członków róż różańcowych. Składa się z czterech części. W pierwszej znajdują się błogosławieństwa udzielane członkom wspólnoty i zelatorom, druga jest pomocą w przeżyciu comiesięcznych spotkań członków Żywego Różańca, związanych ze zmianą tajemnic różańcowych, w trzeciej części zamieszczone są teksty pomocnicze do celebracji różnych wydarzeń we wspólnocie w ciągu roku liturgicznego, a czwarta zawiera modlitwy i rozważania, z których można skorzystać w obliczu śmierci bliskich.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto