„Cud w eterze” to wyjątkowy wywiad rzeka z o. Tadeuszem Rydzykiem CSsR, dyrektorem i założycielem Radia Maryja, Telewizji Trwam oraz Akademii Kultury Społecznej i Medialnej. Rozmowa szczera, odważna i refleksyjna. To opowieść o tym, jak mały kamyk pociągnął za sobą lawinę [...]
Ojciec Tadeusz Rydzyk po raz pierwszy opowiada o nieznanych początkach katolickiej rozgłośni, spotkaniach z kolejnymi papieżami, relacjach z księżmi biskupami, politykami. Mówi o palących problemach współczesności i o nadziei, bo Pan Bóg żyje, działa i zwycięża.
O początkach i rozwoju niektórych nabożeństw warto niekiedy pisać – po to, by w końcu zebrać nagromadzone o nich wiadomości i poszczyć o nowe, w międzyczasie odkryte, źródła, tak żeby dotyczący ich materiał ukazać w nowym świetle. Taki właśnie cel przyświeca niniejszemu przedstawieniu pewnego etapu historii modlitwy różańcowej. Składające się na to opracowanie różne studia nad nabożeństwem różańcowym – obejmujące okres od roku 1475 do roku 1572 – stanowią, każde na swój sposób, przyczynki do lepszego poznania owego nabożeństwa, chociaż – co jest oczywiste – nie zamierzają ani nie mogą dać pełnej o nim wiedzy, a przy tym nie wyczerpują też tego tematu.
Konstytucja o Liturgii Soboru Watykańskiego II uczy, że „Kościół rozmieścił także w ciągu roku wspomnienia męczenników oraz innych świętych, którzy dzięki wielorakiej łasce Bożej doszli do doskonałości, a osiągnąwszy już wieczne zbawienie wyśpiewują Bogu w niebie doskonałą chwalę i wstawiają się za nami. W dniu ich narodzin dla nieba Kościół głosi misterium paschalne w świętych, którzy z Chrystusem wspólcierpieli i zostali z Nim wspóluwielbieni, przedstawia ich wiernym jako przykład, pociągający wszystkich przez Chrystusa do Ojca, a przez ich zasługi wyjednywa Boże dobrodziejstwa” (KL 104).
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto