Dwunasty tom Lectio divina – jaki właśnie prezentujemy – obejmuje okres od 26. do 34. tygodnia okresu zwykłego (rok I) – dni powszednie. Lektura kolejnej części tej znamienitej serii duchowej to nie tylko krzepiące poczucie przynależności do wspólnoty naszej chrześcijańskiej historii. To również wspólnota przeżywania Chrystusowych nauk, ciągłego ich odkrywania i pogłębiania. To nasz świat, świat naszych wartości, świat naszych wewnętrznych przeżyć.
Zachęcamy do kontemplacji słowa Bożego! Trudna to nauka, lecz o wiele łatwiejsza z Lectio divina…
Dobra opowieść nie tylko ożywia wyobraźnię, lecz także pobudza umysł do refleksji nad sprawami, które umykają człowiekowi w gąszczu codziennych obowiązków. Warto jednak pozwolić sobie na tę intelektualną podróż wraz z bohaterami opowiadań, aby eksplorować miejsca ukryte wewnątrz nas samych. Mam nadzieję, że wędrówka poprzez kolejne strony tego krótkiego tomiku będzie dla czytelników okazją do wędrówki w głąb siebie. Kto wie, dokąd zaprowadzi nas ta droga?...
Rozmowy niedokończone - trwają latami i wciąż przynoszą nowe wątki do rozwinięcia. W kolejnym tomie radiowych minidebat filozoficznych, przeprowadzonych w roku 2015 na antenie Radia Maryja, można wyróżnić dwie części. Pierwszy temat, wywołany przez toczący się wówczas synod biskupów, to małżeństwo i rodzina. Ksiądz Profesor przedstawia ujęcia Marcina Lutra i Georga Wilhelma Friedricha Hegla, których koncepcje znacząco wpłynęły na współczesne rozumienie tych zagadnień. Jednak aby pojąć myśl Lutra, potrzebna była wcześniejsza rozmowa o tym, jak widział on Jezusa Chrystusa - to zatem wątek przewodni pierwszej z prezentowanych audycji. (...)
Maryja - pisał św. Augustyn - zanim poczęła Chrystusa w łonie w sposób cielesny, najpierw poczęła Go sercem i umysłem na drodze wiary. Stając się uczennicą Chrystusa, „bardziej strzegła prawdy w sercu niż ciała w łonie. Być w sercu - dodawał ten wielki święty - znaczy więcej niż być w łonie.” Znów Izaak ze Stella pisał: „W tabernakulum łona Maryi Chrystus przebywał dziewięć miesięcy, w tabernakulum wiary Kościoła - aż do końca świata, w wiedzy i miłości wiernej duszy - przez wieczność”. Ojciec Gabriel Jacquier ukazuje mistyczną rolę „Serca Maryi” jako „łona wiary”, w którym dojrzewamy do pełni Chrystusa. Autor opisuje drogę stawania się dzieckiem Maryi, by żyć w komunii z Głową Kościoła, „który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami” (Ef 1, 23)
W książce "Różaniec ratunkiem dla świata" m.i.: o różańcu jako modlitwie szczególnej sprawdzonej w czasach próby, o niezwykłej skuteczności modlitwy różańcowej, wielokrotnie poświadczonej w historii, o tym, że modlitwa różańcowa przeniknięta jest światłem Ducha Świętego, i o tym, że Różaniec może uratować świat. Relacje, wykłady, homilie, rozważania różańcowe, modlitwy, świadectwa, do tego liczne nigdzie nie publikowane fotografie.
Kiedy Ojciec zamierzał wysłać Syna na ziemię, postanowił, że będzie miał Matkę, musiał więc stworzyć istotę godną takiego macierzyństwa. Zebrał wszelkie piękno, jakie tylko Wszechmoc Boża mogła stworzyć, zebrał wszelką świętość i wszelką cnotę, i miłość przewyższającą śpiew Serafinów, nadto tkliwość najdoskonalszej z matek - i te skarby bezcenne zamknął w jednym sercu, Sercu Jego Matki.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto