Nowa etyka w dobie globalizacji
Mylenie kerygmatu chrześcijańskiego z etyką globalną niesie ze sobą podwójne niebezpieczeństwo. Po pierwsze, nowe pojęcia często pojawiają się tam, gdzie powinna być prowadzona ewangelizacja. Chrześcijanie głoszą prawa człowieka, zrównoważony rozwój i Milenijne Cele Rozwoju zamiast głosić Ewangelię. Krok po kroku ulegają wpływowi świeckich wartości i tracą swą chrześcijańską tożsamość. Czyż Jan Paweł II nie mówił w encyklice Redemptoris missio o „stopniowej sekularyzacji zbawienia”? Po drugie, jeśli przywódcy chrześcijańscy używać będą pojęć nowej etyki bez wyraźnego wyjaśnienia, co odróżnia je od społecznej nauki Kościoła i Ewangelii – jak zresztą często bywa – wierni poczują się zagubieni i przeważnie nie będą zauważać różnicy. Na skutek powstałego zamętu lud Boży będzie stopniowo tracił wiarę. - fragment książki -
Czas świętych
Już w 1969 roku Joseph Ratzinger, wówczas profesor teologii, stwierdził, że „kryzys w Kościele dopiero się zaczyna!”. Ponad pół wieku później jego słowa okazały się prorocze: za kryzysem związanym z nadużyciami seksualnymi w Kościele kryje się o wiele poważniejszy kryzys wiary i moralności ludu Bożego. Niniejsza książka wyszła spod pióra następcy Apostołów pozostającego w jedności z papieżem i wszystkimi biskupami oraz zatroskanego o „wierne zachowanie wiary katolickiej otrzymanej od Apostołów”. [...]
