O Jadwidze Śląskiej wciąż wiemy zbyt mało. Przy tym nierzadko to wiedza dość powierzchowna, by nie powiedzieć zdawkowa. Tymczasem już za życia ta pochodząca z Bawarii księżna, poślubiona Henrykowi Brodatemu, budziła niekłamany podziw tłumów, choć równie mocno je onieśmielała. Mimo to jej ubodzy, jak często mawiała o swych poddanych, darzyli ją szczerą miłością. Bo też była im niczym matka pochylająca się z troską nad ich codziennymi biedami. Nie powinno przeto dziwić, że była im nadzieją na lepsze jutro. Promykiem światła, znakiem innego, szczęśliwego świata. Lecz jak w najuboższych budziła miłość, tak w ówczesnych możnych budziła respekt, czasami może nawet lęk. Pewnie dlatego, że często przewyższała ich mądrością, a na pewno już świętością, której sile nie umiano się oprzeć. Taki właśnie obraz Jadwigi z Andechs, śląskiej księżnej, matki Henryka Pobożnego, kreśli Johannes Derksen (1898–1973). Ten poczytny niemiecki pisarz, oddając barwnie średniowieczne realia, sprawił, że Jadwiga, której los złączył się z dziejami Polski i losem polskiego narodu, właśnie dziś stać się może przewodnikiem na drodze życia, życia, które każdego dnia coraz bardziej winno być święte.
Świadom tego, że zbawienie rodzin zależy dziś, tak jak zawsze, przede wszystkim od matek, Autor w tym trzecim tomie małej serii duchowej "Krople balsamu i iskry miłości" kieruje do serca mam serdeczny apel Pana, w stylu typowym dla siebie, powściągliwym i porywającym, przy pomocy typowego rozumowania, które łączy w sobie logikę Boską i ludzką.
Jego słowa odczytywane w duchu pokory i wiary przenikają do serca z łagodnością światła, które umacnia, oraz z siłą ostrza, które wycina z serca kobiety tyle egoizmu i zmienności nastrojów, ile trzeba wyciąć, aby było ono godne swej najdonioślejszej misji miłości.
Poprzez poezję ukazuję, jakie miejsce zajmuje w moim życiu Bóg. Uczucia religijne towarzyszą modlitwie osobistej, która często wypływa podczas adoracji z głębin mojej duszy i pokoju serca, kiedy przebywam sam na sam ze Stwórcą.
Pragnę okazać Bogu moją miłość, wdzięczność, ufność, przywiązanie i nadzieję. Żyjąc na tej ziemi, często spoglądam w niebo i pamiętam mądre słowa – „czas szybko ucieka – w i e c z n o ś ć czeka”. A będzie ona taka, na jaką sobie zapracujemy.
«Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań, w każdym czasie czynią to, co sprawiedliwe» (Ps 106, 3). Bracia i Siostry, rozważanie miłości Boga, która objawiła się w Sercu Chrystusa, domaga się od człowieka odpowiedzi. Nie zostaliśmy tylko wezwani do kontemplowania tajemnicy miłości Chrystusa, ale do uczestniczenia w niej. Chrystus mówi: «jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania » (J 14,15). Stawia w ten sposób przed nami wezwanie, a zarazem warunek: chcesz Mnie miłować, zachowuj przykazania, przestrzegaj świętego prawa Bożego, chodź ścieżkami, które Bóg ci wskazuje, które Ja ci wskazałem przykładem mego życia. - Elbląg, 6 czerwca 1999 r. -
W książce "Różaniec ratunkiem dla świata" m.i.: o różańcu jako modlitwie szczególnej sprawdzonej w czasach próby, o niezwykłej skuteczności modlitwy różańcowej, wielokrotnie poświadczonej w historii, o tym, że modlitwa różańcowa przeniknięta jest światłem Ducha Świętego, i o tym, że Różaniec może uratować świat. Relacje, wykłady, homilie, rozważania różańcowe, modlitwy, świadectwa, do tego liczne nigdzie nie publikowane fotografie.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto