Maria Róża Bobrowska urodziła się 1 lipca 1992 roku. Miała wiel zainteresowań i szereg talentów, a jej pasję stanowiły: gra na skrzypcach, taniec, rysunek i sport. Była uważna na innych ludzi. Zapamiętywała każdą spotkaną osobę. Przyznawała się do wiary; w świetle świadectw jej rówieśników była pod tym względem wyjątkową osobą, z którą otwarcie można było rozmawiać o wierze i wartościach chrześcijańskich.
Kiedy miała 16 lat, wykryto u niej nowotwór układu chłonnego. Trafiła do Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu, gdzie rozpoczęto bardzo trudne i złożone leczenie. Czas choroby oznaczał dla Marysi uczestnictwo w szczególnym powołaniu, które polegało na przyjęciu cierpienia i ofiarowaniu go dla zbawienia innych, szczególnie młodych, którzy pogubili się w życiu.
Ona sama, niedługo po rozpoznaniu choroby, prosiła, aby zapisać takie słowa: „Panie Boże, swój ból i swe cierpienie ofiarowuję w pewnej intencji, bardzo dla mnie ważnej. Proszę o przyjęcie tej ofiary i niech Twoja wola się spełni”.
Historia życia Marysi ukazuje tajemnicę cierpienia, którą w pełni zna tylko Bóg. Po ludzku nie sposób ogarnąć wysiłku tak młodej dziewczyny, która trudy choroby znosiła z wyjątkowym heroizmem. W jej postawie niewidoczny był lęk wobec zagrożenia życia, nie było poczucia krzywdy. Odkąd poznała modlitwę Dla mojej siostry w jej chorobie, modliła się nią codziennie. W trudnych chwilach prosiła o spowiedź, a przy każdej możliwości jednoczyła się z Chrystusem w Komunii Świętej.
Choroba tak młodej osoby zmobilizowała wielu ludzi do wytrwałej modlitwy o jej zdrowie. Jednocześnie ten cały krąg ludzi stanął wobec oczywistego faktu, jakim była świętość siedemnastoletniej dziewczyny, którą Bóg wybrał do szczególnego zjednoczenia z Chrystusem Ukrzyżowanym.
Pan powołał Marysię do wieczności 20 sierpnia 2009 roku. Życie Marii Róży Bobrowskiej pozostaje świadectwem głębokiej i autentycznej wiary oraz znakiem, który nabrał pełnego znaczenia z chwilą jej przejścia do wieczności i nowych narodzin – dla nieba.
To o Marysi opowiada książka „Przechodząc ze śmierci do życia”.
