Album pamiątkowy Loretanki 1920 – 2020
Drogi Czytelniku, album, który otwierasz, ukazuje się z okazji 100-lecia powstania Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej oraz 15. rocznicy beatyfikacji naszego Ojca Założyciela, ks. Ignacego Kłopotowskiego. Publikacja ta przedstawia charyzmat loretański i działalność apostolską sióstr w Kościele w Polsce i za granicą. (...)
Oddając do rąk Czytelników ten skromny album, życzę, aby nie tylko dostarczył on pewnego zakresu informacji, ale był też okazją do refleksji nad osobistym kontaktem z Bogiem, aby w myśl benedyktyńsko-loretańskiego zawołania we wszystkim Bóg był uwielbiony w życiu każdego z nas.
Maryja i Kościół O Litanii Loretańskiej w rytmie Lectio Divina
Rozważając starożytne określenia Maryi, zaczerpnięte z Biblii i z liturgii, odnajdujemy w nich nasze własne powołanie do świętości. Każde z tych wezwań kończymy ufną prośbą, zwracając się do Maryi: „Módl się za nami!”. Ona jest bowiem najpewniejszą Przewodniczką na drodze do świętości i Orędowniczką u Syna. Taka sama jest rola Kościoła, jako wspólnoty zbawienia. (...)
Litania loretańska jest nie tylko szkołą pobożności maryjnej, lecz także prawdziwym traktatem o misterium Kościoła. (...) Prosząc: „Módl się za nami”, pozwalamy im - Maryi i Kościołowi - zanosić nasze modlitwy wprost do Zbawiciela. Dzięki temu pośrednictwu modlitwa warg staje się kontemplacją tajemnic zbawczych.
Trójca Romantyczna Fascynacje Świętością
W swej nowej książce Trójca Romantyczna Fascynacje Świętością Autor zebrał eseje literackie, w których śledzi wielorakie wątki religijne trzech wieszczów polskiej poezji romantycznej: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego. Drobiazgowo przepatruje niemal każdy wers ich twórczości, by wydobyć religijne głębie, często poukrywane w metaforyce. Nie ogranicza się jedynie do poezji, zagłębia się także w dzieła dramatyczne, listy i publicystykę romantycznej trójcy, odkrywając ich zafascynowanie ideałami chrześcijaństwa, świętością, anielskością. Do jakże pełnego portretu duchowego wieszczów dodaje świadectwo św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego – arcybiskupa Warszawy, który w młodości przebywał w Paryżu Wielkiej Emigracji.