Księga Żywego Różańca
Księga Żywego Różańca jest przeznaczona dla księży proboszczów i opiekunów wspólnot Żywego Różańca. Pozwala prowadzić uporządkowaną dokumentację, dającą rzetelny obraz Żywego Różańca działającego na terenie parafii. Jest w niej miejsce na wpisanie aż 50 parafialnych kół różańcowych z podaniem informacji według wzoru: nazwa róży (patron), miejscowość, data powstania, nazwa parafii, ksiądz opiekun, zelator, dane osobowe i kontaktowe członków, z wyszczególnieniem członków nowych, zmiany osób odpowiedzialnych, informacje dodatkowe. Księga została wzbogacona o Statut Stowarzyszenia „Żywy Różaniec” i obietnice związane z odmawianiem różańca, które otrzymał od Matki Bożej bł. Alan de Rupe (celem rozpowszechnienia ich wśród wszystkich wierzących).
Rozmowy Niedokończone z ks. prof. Tadeuszem Guzem z lat 2019-2020 Tom 8 Miękka Oprawa
W ósmym, ostatnim tomie serii Rozmów niedokończonych z ks. prof. Tadeuszem Guzem podejmujemy tematy, które nie straciły aktualności pomimo upływu kilku lat od momentu wyemitowania audycji. Filozoficzne i ideologiczne podstawy współczesnej walki z Kościołem sięgają korzeniami wieku XVI i choć zmieniają co jakiś czas metody i nazwy, ich kierunek pozostaje taki sam. Jednym ze skutków tych procesów jest kryzys Kościoła katolickiego w Niemczech, który dziś daje o sobie znać w nowej odsłonie - to studium przypadku ukazuje, na co powinny zwracać uwagę inne Kościoły lokalne. Wreszcie dwa tematy związane z Maryją, Niewiastą Eucharystii, której Archanioł zwiastował niezwykłe macierzyństwo wobec Mesjasza i Zbawiciela. [...]
Legendy z duszą
Do tych legend oprócz wspaniałych świętych trafili też ludzie zwyczajni, słabi, zbłąkani - podobni do nas - zbójnicy, karczmarze i kuglarze, uczeni i żacy, bogacze i biedacy, włóczędzy i żebracy, starcy i dzieci. Nikogo i niczego w legendach nie brakowało, ale Pan Bóg tam był obecny jak słońce i powietrze, jak początek i koniec, jak prawda i sens. Bez Niego te legendy byłyby tylko nudnym bajaniem, a ich bohaterowie byliby papierowi i nijacy. Szkoda, że takich legend teraz się nie opowiada, niewiele się pisze i czyta albo opowiada się je, tak, by nie było tam świętych, cudów ani Pana Boga.
