Statut Żywego Różańca
Niniejszy statut ma służyć osobom zjednoczonym we wspólnym odmawianiu różańca, by odkrywając głębię tej modlitwy i sięgając do korzeni tej właśnie formy jej praktykowania, zyskiwali, za zachętą św. Jana Pawła II, „sposobność duchową i pedagogiczną do osobistej kontemplacji, formacji Ludu Bożego i nowej ewangelizacji” (RVM 3).
Stowarzyszenie to nosi nazwę „Różańca”, gdyż jego członkowie, podzieleni na grupy po dwadzieścia osób, odmawiają go codziennie, każdy jedną dziesiątkę, a także dlatego, że każda grupa składa się z tylu osób, ile jest tajemnic w różańcu. (...)
Na wieczność Rozważania nad obliczem kapłaństwa
Słusznie żąda się od nas rozliczeń. Słusznie świat nam mówi: „Jesteście jak faryzeusze, mówicie, a sami nie czynicie” (por. Mt 23, 3). […] Kapłaństwo nie jest jednak naszym wymysłem, ono jest darem od Boga. Daru Bożego nie reformuje się, obciążając go naszymi ludzkimi pomysłami po to, żeby dopasować go do naszych chwilowych upodobań. Przeciwnie, odnawia się go, uwalniając od pokładów tynku, poprzez które oryginał nie może zajaśnieć pełnym blaskiem.
Wróbel marzyciel i inne opowiadania (CD)
Czy marzenie wróbla może się spełnić? To zależy od marzenia. I od samego wróbla oczywiście. Najważniejsze jednak, żeby wróbel miał szansę się z nim zmierzyć. Ks. Janusz Stańczuk to wytrawny pedagog, uczy podejmowania wcale niełatwych decyzji i robi to z właściwą sobie delikatnością. A sposób, w jaki pisze, jest przystępny nawet dla małych dzieci. Jak dobrze, że są jeszcze ludzie, którzy traktują dzieci poważnie, szanują ich uczucia i potrzeby. Takich bajek szukałam dla własnego dziecka. Znalazłam u ks. Stańczuka. - Iwona Kocińska -
