O różańcu Maryi Od Sykstusa IV do Piusa V
O początkach i rozwoju niektórych nabożeństw warto niekiedy pisać – po to, by w końcu zebrać nagromadzone o nich wiadomości i poszczyć o nowe, w międzyczasie odkryte, źródła, tak żeby dotyczący ich materiał ukazać w nowym świetle. Taki właśnie cel przyświeca niniejszemu przedstawieniu pewnego etapu historii modlitwy różańcowej. Składające się na to opracowanie różne studia nad nabożeństwem różańcowym – obejmujące okres od roku 1475 do roku 1572 – stanowią, każde na swój sposób, przyczynki do lepszego poznania owego nabożeństwa, chociaż – co jest oczywiste – nie zamierzają ani nie mogą dać pełnej o nim wiedzy, a przy tym nie wyczerpują też tego tematu.
Czuwajcie ze Mną!
„Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!”. Prośba Jezusa staje się jeszcze bardziej przejmująca w czasie Wielkiego Postu. On nazwał nas swoimi przyjaciółmi i pragnie naszej obecności i bliskości w najważniejszej dla Niego i dla nas godzinie. Ks. Edward Staniek zaprasza, byśmy wraz z Jezusem weszli do ogrodu Getsemani, a potem stanęli pod Jego Krzyżem, okazując Mu miłość; bo miłość to obecność. Broszura „Czuwajcie ze Mną!”. Wejdź z Jezusem do Getsemani, która jest propozycją rozważań podczas adoracji w Ogrodzie Oliwnym i adoracji Krzyża, może być pomocą w tym niezwykłym spotkaniu.
Corpus Christi
Wcielenie Boga osiąga szczyt samoupokorzenia i samoogołocenia w misterium Eucharystii. W tym sakramencie tajemnica „Boga z nami” objawia się w sposób niezrównany, niosąc ze sobą wszelkie skutki niezmierzonej miłości Boga.
Chrystus jest nie tylko „Bogiem z nami”. On jest Bogiem, który w małej konsekrowanej Hostii wydał się całkowicie w ręce ludzi, rezygnując z jakiejkolwiek ochrony. Jezus Eucharystyczny obecny w konsekrowanej Hostii jest rzeczywiście najuboższym i najbardziej bezbronnym w Kościele, i takim jest przede wszystkim podczas rozdawania Komunii świętej.
