Pakiet ks. Witold M. Okrasa
Ujrzałem Blask Boga - Przyglądając się kwiatom, ich wzrostowi i przekwitaniu, ich przemianie w owoce, poznając ich cechy i właściwości, możemy przez analogię dostrzec wiele spraw ze swojego życia i historii zbawienia. Tę właśnie możliwość wykorzystał Autor małego albumu Ujrzałem Blask Boga (...)
Z Duchem Świętym w codzienności - Album dedykowany jest tym, którzy korzystając z Pisma Świętego i obrazów pragną głębiej poznawać oraz doświadczać bogactwa działania Ducha Świętego we własnym życiu (...)
Czuwajcie ze Mną!
„Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!”. Prośba Jezusa staje się jeszcze bardziej przejmująca w czasie Wielkiego Postu. On nazwał nas swoimi przyjaciółmi i pragnie naszej obecności i bliskości w najważniejszej dla Niego i dla nas godzinie. Ks. Edward Staniek zaprasza, byśmy wraz z Jezusem weszli do ogrodu Getsemani, a potem stanęli pod Jego Krzyżem, okazując Mu miłość; bo miłość to obecność. Broszura „Czuwajcie ze Mną!”. Wejdź z Jezusem do Getsemani, która jest propozycją rozważań podczas adoracji w Ogrodzie Oliwnym i adoracji Krzyża, może być pomocą w tym niezwykłym spotkaniu.
Świadek Boga i Świadek Człowieka
Ostatnia książka św. Jana Pawła II, osobista i poniekąd testamentalna, nosiła tytuł Pamięć i tożsamość. Jest w tym tytule zawarta głęboka mądrość. Ale także przestroga. Zapomnienie grozi utratą tożsamości i ostatecznie unicestwieniem.
Moja droga do kapłaństwa zaczęła się niemal wraz z powołaniem Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Od niego uczyłem się, co znaczy żyć, czyli dziękować, uczyłem się Chrystusa i kościoła. Także miłości do Polski. Muszę pisać o Janie Pawle II, bo pamiętam i jestem. Chciałbym podzielić się tymi refleksjami, przybliżającymi podstawowe nurty papieskiego nauczania. Bardzo pragnę, by niniejsze myśli były zaproszeniem do osobistej lektury nauczania św. Jana Pawła II. Szczególnie zaś wyrażam pragnienie, by książka ta stała się pomocą dla Bractwa św. Jana Pawła II. Wędrując szlakiem jego nauczania, znów możemy otworzyć drzwi Chrystusowi i w ten sposób przekroczyć próg nadziei.
