Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński był człowiekiem mocno stąpającym po ziemi, mającym jednak głowę w niebie. Głęboka wiara, mądrość, wrodzony talent do negocjacji, pewna ręka w prowadzeniu Kościoła i humor „niekoronowanego króla Polski” stanowią pociągające wątki jego biografii. Stąd narodził się pomysł, aby ukazać postać Błogosławionego za pomocą jego własnych słów.
Książka "Rozmowy na Bachledówce z Prymasem Polski Stefanem Kardynałem Wyszyńskim" ma formę „wywiadu” (...). Okres, który został tu przedstawiony, obejmuje lata 1946-1950, tj. posługę kard. Wyszyńskiego jako biskupa w Lublinie i początki prymasostwa w Gnieźnie i Warszawie.
Klimat kazań ks. bp. Józefa Zawitkowskiego – „liryka współczesnej polskiej ambony”, jak nazwał go prof. Jan Miodek – to żarliwy duch wiary i miłości do Boga, serdeczna dobroć, bezpośredniość, zatroskanie o słuchaczy, o los ziemi ojczystej. Jak wiele mówią o pragnieniach serca Autora te ważne zdania: „Powiedzcie mi, jak mówić o Bogu tym, którym dzisiaj zwariowało sumienie?… Obudź się, Polsko! Zrozum to, ginąca Europo!… O Boże! Ile Ty masz dla nas cierpliwości!… Rodzina, wolność, wiara to są fundamenty silnych narodów!” Warto sięgnąć po ten tom, „żeby mocniej uwierzyć w Boga i bardziej Go sercem pokochać”.
Dyplom jubileuszowy z wizerunkiem Matki Bożej, która prosiła: „Codziennie odmawiajcie różaniec”, może być pomocą dla Księży czy zelatorów w wyrażeniu wdzięczności za przynależności do Żywego Różańca. Dla jubilata dyplom ten będzie nie tylko niezwykle miłą pamiątką, ale również zachętą do dalszego trwania na modlitwie z Maryją.
Dominikanin, bł. Alan z La Roche (1428-1475) to prawdziwy apostoł Różańca. Jego istotny wkład w rozwój i odnowienie <<Psałterza Jezusa i Matki Bożej>>, jak nazwał tę modlitwę, nie podlega dyskusji. Wyróżnił w niej choćby i zalecał tematyczne wyodrębnienie tzw. płaszczyzn medytacyjnych (chrystologicznej, mariologicznej oraz naśladowczej, dotyczącej dostrzegania cnót Jezusa i Maryi oraz potrzeby wdrażania ich we własne życie). Wprowadził nadto podział na tzw. dziesiątki Pozdrowień anielskich (razem 15) oraz trzy części: radosną, bolesną i chwalebną (po 50 ,,Zdrowaś" każda), czym nawiązał do liczby Psalmów (150). Podział ten podjął św. Pius V w bulli Consueverunt (1569), określając kanon Różańca.
W tekstach zebranych w niniejszej książce Pauline Jaricot pozwala nam dostrzec swą misyjną żarliwość i talenty organizacyjne, jawi się również jako pedagog wiary i mistrzyni życia duchowego. Jej pisma to owoc jej kontemplacji, a rozważania tajemnic różańcowych są niczym prawdziwy klejnot. Pozwólmy prowadzić się siostrze Marii Monice od Jezusa OP, która odsłania przed nami dzieło Żywego Różańca. Pozwólmy, by poprowadziła nas sama Paulina podwójną drogą: modlitwy i misji, w świetle Ewangelii, z modlitwą Maryi Panny.
Ceremoniał Żywego Różańca to doskonała pomoc dla duszpasterzy, zelatorów i członków róż różańcowych. Składa się z czterech części. W pierwszej znajdują się błogosławieństwa udzielane członkom wspólnoty i zelatorom, druga jest pomocą w przeżyciu comiesięcznych spotkań członków Żywego Różańca, związanych ze zmianą tajemnic różańcowych, w trzeciej części zamieszczone są teksty pomocnicze do celebracji różnych wydarzeń we wspólnocie w ciągu roku liturgicznego, a czwarta zawiera modlitwy i rozważania, z których można skorzystać w obliczu śmierci bliskich.
Nie masz jeszcze konta?
Utwórz konto